நான் உள்ளே வந்ததும் புதிய பட்டு புடவை கட்டி விட்டும், கழுத்தில் இருந்து இடுப்பு வரை நகைகளை போட்டு அலங்காரம் செய்தாள்…
அப்போது உள்ளே வந்த என் அப்பா ஆஹா… இப்போ என் பொண்ணு முகத்துல கல்யாண கலை வந்துருச்ச்சு அப்படியே ராணி மாதிரி இருக்கா…
என்னங்க மாப்ள வீட்டுல இருந்து கிளம்பிட்டாங்களா…
ம்ம்ம்… இன்னும் அரை மணி நேரத்துல வந்துருவாங்க…
சரிங்க வாங்க நம்ம பக்கத்து வீட்டுகாரங்கள கூப்பிடுவோம்… அவங்களும் வர சரியா இருக்கும்…
என்று வெளியே சென்றுவிட்டார்கள்…
நான் என்ன ஆகப்போகுதோ கொஞ்ச நேரம்தான் நானும் அண்ணனும் சந்தோசமா இருந்தோம் அதுக்குள்ள இப்படி ஆகியிருச்சே என்று கவலையோடு இருந்தேன்….
ஒரு மணி நேரம் கழித்து மாப்பிள்ளை வீட்டுக்காரங்க உள்ளே வந்ததும் பேசிக்கொண்டே இருக்க சில நிமிடத்தில் பொண்ணை வர சொல்லுங்க என்றார்கள்…
என் அருகில் அம்மா மூஞ்சிய சிரிச்ச மாதிரி வச்சிட்டு போய் இந்த டீய கொடுத்துட்டு வாடி… என்று அனுப்பினாள்…
நானும் வேறு வழியில்லாமல் கையில் டீயை ஏந்திக்கொண்டு எல்லோருக்கும் கொடுத்துக்கொண்டே வந்தேன்… அப்போது கூட்டத்தில் ஒருவர் அவர்தான் உன்ன கட்டிக்க போரவரு நல்லா நிமிந்து பாரு… என்று சொல்ல…
நான் அப்போதான் முதல் முதலா உங்க அப்பாவை பார்த்தேன் அப்போ நான் இருந்த மன உளைச்சல்ல பார்க்க நல்லா அழகா இருந்தாலும் மனசுக்கு புடிக்கல… வேகமா ரூம்குள்ள போய் நின்னுட்டு என்ன நடக்குதுன்னு பார்த்தேன்…
உங்கப்பாவோட அம்மா என்னைய பார்த்துட்டு… பொண்ணு ரொம்ப அடக்கமா… லட்சணமா இருக்கு எங்களுக்கு ரொம்ப புடிச்சிருக்கு… சீக்கிரம் வெத்தல பாக்கு தட்டை மாதிக்குவோம்…
அப்போ என் அத்தை என் கிட்ட வந்து என் பெரு என்ன படிச்சிருக்க… ன்னு விசாரிச்சாங்க…
நானும் கூச்சதுல பதில் சொல்லாம நின்னேன் எல்லாத்துக்கும் என் அம்மாதான் பதில் சொன்னாள்…
ஏன்மா நீ எதுவுமே பேசமாட்டேங்குற என் மகன உனக்கு புடிக்கலையா…
அப்போது என் அம்மா என் கையை கிள்ளிவிட்டு சொல்லுடி புடிச்சிருக்குன்னு… என் பொண்ணு ரொம்ப அமைதியா இருப்பாங்க பழகிட்டா போதும் நல்லா பேசுவா இப்போ கொஞ்சம் கூச்சம்மா இருக்கிறதால அமைதியா இருக்கா…
சரி… இன்னும் என் மகன புடிச்சிருக்கா… இல்லையான்னு சொல்லவே இல்லியே…
நானும் அம்மாவோட தொல்லை தாங்க முடில… வேற வழி தெரில… உங்க பாட்டிகிட்ட புடிச்சிருக்குன்னு சொல்லிட்டேன்… அவங்களும் சந்தோசமா போய்ட்டாங்க…
நான் புடிச்சிருக்குன்னு சொன்னதும் எல்லோருக்கும் சந்தோசம் அப்போ கூட்டத்துல ஒருத்தர் பையன் துபாயில் வேலை… நல்ல சம்பளம்… பொண்ணு எங்க வீட்டுல தான் இருக்கணும்… மாப்பிள்ளை வருசத்துக்கு கொஞ்சநாள் மட்டும் லீவுக்குதான் வந்துட்டு போவாரு… அதனால உங்க பொண்ணு உங்க வீட்டுல பாதி மாசம் மாப்ள வீட்டுல பாதி மாசம் இருக்கலாம்… என்ன சொல்றீங்க… சம்மதமா உங்களுக்கு… என்று கேட்க…
எனக்கு ஆச்சர்யமும் அதிர்ச்சியாகவும் இருந்துச்சு… கல்யாணம் ஆகி எல்லா பொண்ணுங்களும் கணவர் கூடவே இருக்க ஆசைப்படுவாங்க இப்படி இங்க கொஞ்ச நாள் அங்க கொஞ்சநாள் ன்னு இருக்க சொல்றாங்களே… அதுக்கு கல்யாணமே பண்ணாம இருக்கலாமே… என்று நினைத்தேன்…
நான் அப்படி நினைச்சிட்டு இருக்கும் போது அப்பாவுக்கும், அம்மாவுக்கும் ரொம்ப சந்தோசம் எங்களுக்கு மணப்பூர்வமா சம்மதிக்கிறோம் என்று சொல்லிவிட்டு தட்டை மாற்றிகொண்டார்கள்…
பிறகு உங்க பாட்டி எங்க ஊருக்கு பக்கத்தில எங்களுக்கு சொந்தமான இடம் இருக்கு அங்க வீடும் இருக்கு வேணும்னா உங்க பொண்ணை அங்க தங்க சொல்லுங்க நீங்களும் உங்க பொண்ணை பார்த்த மாதிரி இருக்கும் என்று சொல்ல…
என் அப்பாவும் அம்மாவும் நீங்க என்ன சொன்னாலும் சரிங்க என்று சொல்லிவிட்டு கல்யாணத்தை என்னைக்கு வச்சிக்கலாம் என்று கேட்க…
அப்போது உங்க அப்பா பேச ஆரம்பிச்சாரு… அங்கதாங்க ஒரு சிக்கல்… நான் இன்னும் 1 மாசத்துல துபாய்க்கு போகணும்… முக்கியமான வேலை இருக்கு…
சரிங்க மாப்ள அப்போ சீக்கிரமா ரெண்டு வாரத்துக்குள்ள கல்யாணத்தை வச்சிக்கலாமா…
அப்போ… சரிங்க… அது போதும் என்று சொல்ல…
கூட்டத்துல மாப்பிளைக்கு ரொம்ப அவசரம்… போல… என்று கேலி செய்து சிரித்துக்கொண்டே கொஞ்ச நேரம் பேசிக்கொண்டே கல்யாண தேதியை குறித்துமுடித்தார்கள்…
அங்கே எல்லோரும் சந்தோசமாக இருக்க நான் கவலையோடு கண் கலங்கி நின்றேன்…
கல்யாண தேதி குறித்த நாளில் நானும் உன் அப்பாவும் மனமேடையில் உக்கார்ந்து இருந்தோம் அப்போ என் அண்ணன் முகத்துல சந்தோசமே இல்ல என்னைய பொண்ணு பார்த்துட்டு போனதுல இருந்து என் கிட்ட சரியாவே பேசல பக்கத்துல கூட வந்து படுக்கல என்னையே அழுகாத குறையாக பார்த்துட்டே இருந்தான்… கெட்டி மேளம் கெட்டி மேளம் என்று ஐயர் சொன்னதும் மேள சத்தம் முழங்க என் கழுத்துல உன் அப்பா தாலிய கட்டினார்…
அப்போ நான் அண்ணனை பார்த்து அண்ணா… அண்ணா… என்று கண் கலங்கி அழுதேன்… அவனும் கண்கலங்கி நின்றான்… அவ்ளோதான் எல்லாமே முடிஞ்சிருச்சு நானும் அவனும் காதலை சொல்லி சந்தோசமா ஒரு மணி நேரம் கூட ஆகல கண் மூடி கண் திறக்குற நேரத்துல எங்களை பிரிச்சிட்டாங்க… குறிச்ச தேதில எனக்கும் அவருக்கும் கல்யாணம் ஆகிருச்சு… என் கழுத்துல தாலி தொங்குறத பார்த்து தேம்பி தேம்பி அழுதேன்…
அன்னைக்கு நைட்டு பர்ஸ்ட் நைட்க்கு ரெடி பன்னிட்டு இருந்தாங்க… நான் அத நெனச்சு அவ்ளோதான் எல்லாமே முடிஞ்சு போச்சு.. என் உடம்பும், உயிரும் எல்லாமே என் அண்ணனுக்குதான் என்று நினைத்து இருந்தேன்… இன்னிக்கு அதையெல்லாம் யாரென்று தெரியாத இன்னொருத்தனுக்கு என் உடம்பை காட்டி என் காலைவிரிச்சு காட்ட போறேன்னு நெனச்சு நெனச்சு அழுதுட்டே இருந்தேன்…
எல்லாம் கல்யாண சடங்குகளும் செஞ்சுட்டு… நைட்டு 9 மணிக்கு மேல முதலிரவுக்கு ஏற்பாடு பன்னிட்டு என் கையில் பால் சொம்பை குடுத்து உள்ளே அனுப்பினாங்க…
நானும் பால் சொம்பை எடுத்துட்டு என் அண்ணனுக்காக பொத்தி பொத்தி வைச்சு இருந்த இந்த புண்டைய இன்னிக்கு வேற ஒருத்தன் ஓத்து கிழிக்க போரானே… என்று நினைச்சுட்டே உள்ள போனேன்…
நான் உள்ளே போனதும் என் பக்கத்துல ரவி வந்து பால் சொம்பை வாங்கி டேபிள் மேல் வைக்க நான் வேகமாக அவர் காலில் விழுந்து ஆசிர்வாதம் வாங்கினேன்… என்னை வேகம்மாக ஏன் கால்ல விழுகுற அதெல்லாம் வேணாம் என்று என் கைகளை பிடித்து கட்டிலில் அமர சொல்லிவிட்டு அவரும் அமர்ந்தார்…
நான் மனதில் அண்ணனை நினைத்துக்கொண்டே சோகமாகவே இருந்தேன்… நான் சோகமாக இருப்பதை பார்த்து… என்ன கவிதா நானும் காலைல இருந்தே பாக்குறேன் ஒரு மாதிரியாவே இருக்க உனக்கு கல்யாணத்துல இஷ்டம் இல்லையா.. என்னை உனக்கு புடிக்கலையா… என்று என் தோளில் கையை வைத்து கேட்டார்…
நான் அவர் என் தோளில் கையை வைத்ததும் என்னங்க பிளீஸ் தப்பா எடுத்துக்காதீங்க கைய கொஞ்சம் எடுக்குறீங்களா…
என்ன சொல்ற கவிதா… நான் உன் புருஷன்… சரி… சரி… உனக்கு மனசு சரியில்லைன்னு நினைக்கிறேன்… நான் இப்போ உன்ன ஒண்ணும் பண்ண மாட்டேன் போதுமா… உனக்கு முதலிரவுனா பயமா… யாரும் உனக்கு சொல்லி தரலையா… ஏன் இப்படி பயப்படுற… செல்லம்…
அவர் பேச பேச எனக்கு ஒரே அழுகையாக வர தேம்பி தேம்பி அழ ஆரம்பித்தேன்…
கவிதா என்ன ஆச்சி ஏன் அழுகுற…
என்னமோ தெரிலைங்க… மனசு சரியில்ல… இப்போ அழுகணும் போல இருக்கு…
சரி அழுகாத… நான் ஒன்னும் பண்ண மாட்டேன்… மொதல்ல உனக்கு என்ன பிரச்சனை… அத சொல்லு…
அவர் அப்படி கேட்க… எனக்கும் உண்மைய சொல்லிவிடலாம் என்று நினைத்து அவரிடம் உங்ககிட்ட ஒரு உண்மைய சொல்லுறேன் நீங்க யார்கிட்டயும் சொல்லமாட்டீங்கன்னு சத்தியம் பண்ணுங்க… ப்ளீஸ்…
அவரும் என்ன உண்மை… சத்யம் எதுக்கு பண்ணனும்…
நீங்க சத்தியம் பன்னா சொல்லுறேன் இல்லைன்னா என்னை தனியா விடுங்க… என்றேன்..
அவரும் கொஞ்சநேரம் யோசிச்சிட்டு சரி நான் சத்தியம் பண்றேன் உனக்கும் எனக்கும் தவிர வேற யாருக்கும் தெரியாம பார்த்துக்கிறேன் போதுமா என்று என் தலையில் சத்தியம் செய்தார்…
நான் சொல்றத கோபப்படாம கேளுங்க… அப்புறம் நீங்க என்ன சொன்னாலும் கேக்குறேன்…
சரி சொல்லு… என்று கேட்க ஆரம்பித்தார்…
நான் ஒருத்தன லவ் பன்னேன்…
அதான பார்த்தேன் இது எல்லாம் சகஜம்தான் அதுக்கு போய் ஏன் வருத்தப்படுட்ற அதான் கல்யாணம் ஆகியிருச்சே இதெல்லாம் சகஜம்தான் கொஞ்சநாள் ஆனா சரியாகிரும்…
இல்லைங்க என்னால அவனை மறக்க முடில… எல்லாம் என் அப்பா அம்மா கட்டாயத்துலதான் உங்கள கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டேன்…
அத விடு நடந்தது நடந்து போச்சு… மொதல்ல சொல்லு யாரு அந்த பையன்…
அது வந்து… அது… நீங்க தப்பா நெனைக்க கூடாது… அது… யார்னா என்று சொல்ல…
உங்களுக்கு தெரிஞ்ச பையன்தான்… வேற யாரும் இல்ல என் சொந்த அண்ணன்தான்…
என்ன கவிதா சொல்லுற… என்னால நம்ப முடியல… அதெப்படி உன் கூடபிறந்த அண்ணன லவ் பன்ற… எப்படி… உங்களுக்குள்ள… அவனும் உன்னை லவ் பண்றான்னா…
ஆமாங்க ரொம்பநாளா எங்களுக்குள்ள பாசம் மட்டும்தான் இருக்குதுன்னு நெனச்சோம்… நீங்க என்னைய பொண்ணு பார்க்க வந்தீங்களே அன்னிக்குதான் எங்களுக்குள்ள காதல் இருக்குதுன்னு புரிஞ்சிக்கிட்டோம்…
நாங்க ரெண்டு பேரும் என்ன பண்ணலாம்னு நெனைக்கிறதுக்குள்ள எல்லாமே நடந்து முடிஞ்சு போச்சு… எனக்கு இதெல்லாம் சரியா தப்பா தெரியல…
எனக்கும் என்ன சொல்றதுன்னு தெரில கவிதா…
என்னங்க எனக்கு பசங்கள பார்த்தா புடிக்கும் ஆனா அவங்க மேல காதல் வரல… ஆனா என் அண்ணன் கூடவே இருக்கிறதால அவன் காட்டுன பாசம் அவன் மேல காதல் வர காரணமா இருந்துச்சு…
கவிதா… என்னால நம்பவே முடில… இந்த மாதிரி அண்ணன் தங்கச்சிக்குள்ள காதல் அவ்ளோ சிக்கிரம் வராது கவிதா…
எனக்கும் தெரியும்ங்க ஆனா எங்க காதல் உண்மையானது இப்போ அவன் தூரமா இருக்கும் போது அத உணர்றேன்… என்னால அவனை பார்க்காம இருக்க முடில அவன் இந்நேரம் என்னைய நெனச்சிட்டு என்ன பன்னிட்டு இருக்கானோ… பாவம்…