“திவ்யா தூக்கிக்கிட்டு இருக்கா.. சத்தம் இல்லாமல் வா” என
நான் வாங்கி கட்டிக் கொண்டு வெளியே வந்தேன்.
“ஓத்தா.. நல்ல வேளை திவ்யா தூங்கிக்கிட்டு இருக்கா.. இல்லைனா என்னாவறது.” என்றாள். “தூங்கலையினா அவளும் வந்து நம்மகூட சேர்ந்திருப்பா,…” என சொல்ல வாயெடுத்துவிட்டு.. நானும் அவள் தூங்கியது நல்லதுதான் என்றேன். அவள் ரூமுக்கு சென்று வேறு நைட்டியை போட்டுக் கொண்டு தலையில் வேடு போல துண்டை கட்டிக் கொண்டு என் ரூமுக்கு வந்தாள்.
என்னுடைய ரூமில் ஆங்காங்கே கேக் சிந்திக் கிடந்தது. நான் பெர்முடாசும், டீசர்டும் போட்டுக் கொண்டு தலையை துவட்டிக் கொண்டு இருந்தேன்.
“இதையெல்லாம் காலையில் சரி பண்ணிக்கலாம். வந்து எங்க ரூமிலேயே படுத்துக் கோ..” என்று பாசக்காரி அக்கா சொல்ல.. நான் தலையணை, போர்வையோடு லாவண்யா- திவ்யா அறைக்கு சென்றேன். திவ்யாவுக்கு அடுத்து லாவண்யா படுத்துக் கொள்ள.. நான் ஓரத்தில் லாவண்யா பக்கத்தில் படுத்துக் கொண்டேன்.
திகழ் சுன்னியை அம்மா பிடித்தல்
எனக்கு புண்டையைக் காட்டிய இரண்டு சகோதரிகளுடன் ஒரே அறையில் படுத்திருக்கிறேன். அதுவும் புத்தம் புதியதாய் லாவண்யாக அக்காவின் சீலை உடைத்துவிட்டு, அந்தக் களப்பில் படுத்திருக்கிறேன். நான் யோசித்துக் கொண்டு இருக்கும் போது தூங்கிப் போனேன்.
காலையில் அக்கா எழுப்புகையில் அவளை இறுக கட்டிப்பிடித்திருந்தேன். என்னை எழுப்பிவிட்டு “எதுக்குடா கட்டியெல்லாம் பிடிக்கிற” என்றாள். எனக்கு தூக்க கலக்கத்தில் எதுவுமே புரியவில்லை. என்ன.. ராத்திரி கனவு ஏதாவது கண்டேனா. கனவாக இருந்தால் எப்படி இங்கு வந்திருப்பேன்.
“யேய்ய… கையை எடுடா. எந்திரிக்கனும்” என்று எரிந்துவிழுந்தாள். “ஆகா.. ஒன்னுமே புரியலையே..” என்று விழித்தேன். திவ்யா இன்னும் நன்றாக தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள். லாவண்யா எழுந்து சென்றாள். நான் இரவு நடந்ததையெல்லாம் அசைப் போட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.
நடந்தெல்லாம் கனவா நிஜமா என்று மனதுக்குள் ஒரு சந்தேகம். கடுமையாக நடந்து கொள்ளும் அக்காவா இன்னைக்கு தன்னை தம்பியே ஓக்க இடம் கொடுத்தாள். என்ன காரணமாக இருக்கும்?. நம்முடைய ரகசியங்கள் தெரிந்திருக்குமா?. தெரிந்திருந்தால் இத்தனை சாதாரணமாக நடந்து கொள்வாளா? பெரிய பஜாரி ஆயிற்றே. அம்மாவிடம் முதலில் சொல்லி மாட்டிவிட்டிருப்பாளா?. இல்லை.. பிளாக் மெயில் செய்து நம்மிடம் ஏதாவது சாதித்திருப்பாளா..? நான் எழுந்தேன்.
திவ்யா அசந்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள். யாருமே இல்லாத தனிமையில் என் தங்க தங்கச்சி தூங்கிக் கொண்டிருக்கிறாள். நான் அவளருகே குணிந்து நெற்றியில் முத்தம் தந்தேன். “திவ்வூ.. எந்திரி.. எந்திரி செல்லக்குட்டி” என்றேன். “ம்ம்.. போடா.. தூக்கம் வருது.” என்று திரும்பிப் படுத்துக் கொண்டாள்.
நான் பாத்ரூமுக்கு சென்று காலைக்கடன்களை முடித்து, பல்விளக்கிவிட்டு.. ஹாலுக்கு வந்தேன். அக்கா குளித்து முடித்து பிரசாக காபி போட்டு கொண்டுவந்தாள். இரவு எதுவுமே நடக்காதது போல இருந்தாள். எனக்கு வியப்பாக இருந்தது. இதே தங்கை திவ்யா பெரிதாக அலம்பிக் கொண்டாளே.
அக்கா நடக்க சிரமப்பட்டாள். புதிதாக சீல் உடைத்தால் அப்படிதான், இதுவரை எந்த சுன்னியும் பூகாத அவள் புண்டையை என் சுன்னி போட்டு கிழித்திருந்தது. அவள் என்னை கண்டு கொள்ளாமல் இருந்தாலும், நான் அவளை கவனித்துவந்தேன். அம்மா, அப்பா இருவரும் பரபரப்பாக இருந்தார்கள்.
“லாவு,. பிள்ளையார் கோயிலுக்குப் போய்.. விளக்குவைச்சு சாமி கும்பிட்டு வந்துடு” என்று அம்மா சொல்ல.. லாவன்யா என்னருகே வந்தாள்.
“திகழு.. வா கோயிலுக்குப் போகலாம்” என்றாள். நான் கொஞ்சம் தயங்கியபடி இருந்தேன். அவள் முறைத்துவிட்டு, ஒரு புருவத்தை மட்டும் உயர்த்தி.. “வாரீயா.. என்ன” என்றாள். நானும் சரியென அவளை ஏற்றிக் கொண்டு ஆலத்துரை பிள்ளையார் கோவிலுக்குச் சென்றேன்.
வண்டியில் கொஞ்சம் சிரமப்பட்டு ஏறினாள் லாவண்யா அக்கா. எனக்கே பாவமாக இருந்தது. வண்டியை மிதமான வேகத்தில் ஓட்டிக் கொண்டுப் போனேன். என் மேல் படாமல் ஜாக்கிரதையாக உட்காந்து கொண்டிருந்தாள். அமைதியாக இருந்தாள். நான் வாய்க்கால் பாலத்திற்குச் சென்று மெதுவாக வண்டியை கோவிலுக்கு அருகே வேப்ப மரத்தடியில் நிறுத்தினேன்.
வண்டியிலிருந்து மெதுவாக இறங்கினாள். அருகில் யாருமில்லாமல் இருந்ததால்.. என்னை முறைத்துப் பார்த்துவிட்டு.
“எருமை மாடு.. ஏன்டா இப்படி பண்ணுன. ஒரு பொண்ணுக்கு இதெல்லாம் எவ்வளவு கஷ்டம் தெரியுமா” என்று இதுவரை அடக்கி வைத்திருந்தைப் பேச ஆரமித்தாள். நான் அவளிடம் “நான் என்ன பண்ணுனேன்.” என்றேன் கூலாக.
“ம்ம்.. ஒன்னுமே பண்ணாமத்தான் இப்படி கடுக்குதா எனக்கு. இன்னைக்கு எனக்கு பர்த்டேடா.. இன்னைக்கு போய் இப்படி நடக்க முடியாம பண்ணிட்டீயே.”
“நல்லதானே இருந்த லாவு. என்னாச்சு” என்றேன் அவளை வெறுப்பேத்த.. “ம்ம்.. ஒன்னும் நடக்கல. எல்லாத்தையும் நீ மறந்துட்ட இல்லையா” என்றாள் கடுப்பாக. “நான் என்ன லாவு.,, பண்ணுனேன். சின்ன சர்ப்ரைஸ்.. அவ்வளவுதான். அக்காவோட பர்த்டேவுக்கு இதுகூட பண்ணுலேனா எப்படி என்னையெல்லாம் ஒரு தம்பினு சொல்லிக்கிறது” என்றேன் நக்கலாக.
“என்னடா பண்ணியிருக்க.. ராத்திரி நீ மட்டும் பின்னாடியிருந்து கட்டிப்பிடிக்காம இருந்திருந்தா.. நீயும் நானும் அக்கா தம்பியாவே இருந்திருப்போம்.. ”
“இப்பவும் நானும் நீயும் அக்கா தம்பிதான் லாவு” என்றேன். என்னைக் கட்டிக் கொண்டாள்.
“இது யாருக்கும் தெரியக்கூடாதுடா. இராத்திரி நடந்ததை ஒரு கனவா நினைச்சு மறந்திடு. நானும் மறந்திடறேன். என்ன சரியா” என்றாள்..
நான் சிரித்துக் கொண்டே.. “சரி லாவு. ஆனா நீ எதுக்கும் என்னைக்கும் இதைப் பத்தியெல்லாம் கவலைப் படாதே. நான் உன்னை கைவிடவே மாட்டேன்.” என்று சத்தியம் செய்தேன்.
அவளை கட்டிப்பிடித்தபடி அவள் குண்டியில் பாம் என்று அமுக்கினேன். “வக்களோலி..” என்று திட்டி என்னை செல்லமாக அடித்தாள்.
இப்படி சொந்த தம்பியிடமே சோரம் போயிவிட்டோம் என்றுதான் அக்கா கவலைப் பட்டிருக்கிறாள் போல.. அவளை எந்தளவுக்கு நொந்து போக செய்துவிட்டோம்.. இனி சுன்னியை கட்டிக் கொண்டு கம்மென இருக்க வேண்டும். பிள்ளையாரை கும்பிட்டுவிட்டு இருவரும் நல்லப் பிள்ளைகளாக வீட்டிற்கு வந்தோம். திவ்யா அவளுடைய பரிட்சைக்கு கிளம்பிக் கொண்டிருந்தாள். நானும் லாவண்யாவும் ஒன்றாக வருவதைப் பார்த்தாள்.
“ஹேப்பி பர்த்டே பேபி” என்று லாவண்யாவை கட்டிப்பிடித்தாள் திவ்யா. லாவு தெயங்கியூ என்று சொன்னாள். இருவரும் பரஸ்பரமாக கட்டிப்பிடித்து முத்தம் கொடுத்துக் கொண்டார்கள். அவர்கள் பின்னால் நான் வந்து இருவரையும் இறுகக் கட்டிப்பிடித்தேன். “இரண்டு பேரும் என்னைவிட்டுட்டு என்ன பண்ணிக்கிட்டு இருக்கீங்க.” என்று சொன்னேன்.
“டேய்.. போடா.. போடா.. அக்கா தங்கச்சியெல்லாம் இப்படிதான்” என திவ்யா சொல்லி என்னைத் தள்ளிவிட்டாள்.
“ஹா..ஹா.. ” என்று ஒரே சத்தமாக இருந்தது வீட்டில். அப்பா ஹாலுக்கு வந்தார். நாங்கள் கப்சிப்பென ஆனோம். ஆளுக்கு ஒரு பக்கமாக சென்றுவிட்டோம். அம்மா அவள் செய்து வைத்த கேசரியை எல்லோருக்கும் தட்டில் கொண்டுவந்து கொடுத்தாள்.
இதுவரை பிறந்தநாள் என்றால் அதிகபட்சம் அம்மாவின் கையில் கிடைக்கும் இந்த கேசரிதான் பெரிய இனிப்பாக இருக்கும். அதனால் தான் நானும் திவ்யாவும் சேர்ந்து கேக் வாங்கி கொண்டாடினோம்.
“இன்னைக்கு உனக்கு காலேஜ் இல்லையா லாவு” என்று அம்மா கேட்டாள்.
“போகலைமா. பர்த்டே அன்னைக்கு உன்கூடவே இருக்கனும் தோனுது.” என்று அம்மாவைக் கட்டிக் கொண்டாள். இரண்டு பேரும் ஏதேதோ பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள்.
டைனிங் டேபிலில் இருந்த இட்லியை திவ்யா பரிமாற.. நானும் அவளும் சாப்பிட்டோம்.
“மாமா.. இன்னைக்கு எக்சாமுக்கு கொண்டுவந்து விட்டுட்டு ஆபிஸ் போடா.. பஸ்ஸை பிடிக்க முடியாது.” என்றாள் காதோரம். நானும் திவ்யாவும் கிளம்பினோம். வண்டியில் நான் உட்காந்து ஸ்டார்ட் செய்ய.. திவ்யா அவள் பையை என்னிடம் கொடுத்தாள்.
நான் அதை முன்பக்கமாக வைத்துக் கொள்ள.. அவள் இரண்டு பக்கமும் காலைப் போட்டுக் கொண்டு உட்காந்து கொண்டாள். ஜன்னலில் எங்களைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த லாவண்யா அக்காவைப் பார்த்து.. “லாவூ.. பாய்..” எனக் கத்திக் கொண்டே என்னை கட்டிப்பிடித்தாள். நான் வண்டியை கிளப்பி அங்கிருந்து கிளம்பினேன். அண்ணையும் தங்கையும் கட்டிப்பிடித்து கொண்டு போவதை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் அக்கா…
லாவண்யா அக்காவின் பிறந்த நாள் சம்பவத்திற்கு பிறகு நான் மிகுந்த எச்சரிக்கையுடன் இருந்தேன். திவ்யாவுக்கு லாவண்யாவை நான் சுவைத்தும், லாவண்யாவுக்கு திவ்யாவை நான் பதம் பார்த்ததும் தெரியாதவாறு நடந்துகொண்டேன். அவ்வப்போது திவ்வு என்னை சீண்டுவாள். ஆளில்லாத நேரத்தில் ஒரு ஆட்டம் என என் வாழ்க்கை போய்க்கொண்டிருந்தது.
Next part
Next episode waiting