நான் ஸ்பை கேமராவை பொருத்திவிட்டு அறையைவிட்டு மெல்லிய புன்னகையுடன் வெளியே வர என் மனைவி வித்யா வெளியே நின்று கொண்டிருந்தாள்.
“என்னங்க ரொம்ப ஹாப்பியா வரீங்க”
“ஒன்னுமில்ல வித்யா. ரூமை வந்து பாரு எப்படி இருக்குன்னு.”
வித்யா உள்ளே சென்று பார்த்தாள்.
“பரவாயில்லை பெட்ஷீட் பில்லோ கவர் எல்லாம் நீங்களே மாத்திட்டீங்களா.”
“நீ முன்னாடியே எடுத்து வைத்திருந்தது தானே.”
“ஆமா இதுதான் எடுத்து வைத்திருந்தேன்.”
“சரி சாமான் எல்லாம் கரெக்டா இருக்கா.”
“எல்லாமே கரெக்டா தாங்க இருக்கு ஆனா என பிரியாணி இலை மட்டும் இல்ல.”
“காசு கொடுத்து வாங்கின ஞாபகம் இருக்கு அது மட்டும் மிஸ் ஆயிடுச்சு போல. நான் வேணும்னா மார்க்கெட் போய் வாங்கிட்டு வரவா.”
“வேணாங்க நீங்க கலைச்சு போயிருப்பீங்க நீங்க குளிச்சுட்டு ரெஸ்ட் எடுத்துக்கோங்க. நம் பைக்கை எடுத்திட்டு போய் வாங்கிட்டு வந்துடுறேன்.”
“வேணும்னா கார் எடுத்துட்டு போ. அடிக்கிற வெயில்ல பைக்ல போகாதே”
“பக்கம் தானே, பைக் தாங்க வசதி” சொல்லிவிட்டு வித்யா கிளம்பி போக நான் ஸ்பை கமெராவில் இருந்த மெமரி கார்டை எடுத்து எனது லப்டோபீல் போட்டு ரெகார்ட் செய்து இருந்ததை காபி செய்து போட்டேன்.
கேமரா சரியான இடத்தில் தான் வைத்து இருந்தேன். ரூமில் நடந்த அணைத்து தெள்ள தெளிவாக ரெகார்ட் ஆகி இருந்தது, மகிழ்ச்சியுடன் மீண்டும் மெமரி கார்டை போட்டு விட்டு காமெராவை ஆன் செய்து விட்டு குளித்து முடித்து வந்த போது வித்யா அங்கே நின்று கொண்டு இருந்தாள்.
“என்ன வித்யா அதுக்குள்ள வந்துட்டியா”
திடுக்கிட்டு திரும்பினாள். முகம் எல்லாம் வியர்த்து கொட்டியது.
“ஒன்னும் இல்லேங்க வெயில்லே போனது”
“இதுக்கு தான் வெயில்ல பைக்ல போக வேணாம்னு சொன்னேன், போய் ரூமில் AC போட்டு உக்காரு” வித்யா ரூமிற்கு சென்று ஓய்வு எடுத்தாள்.
பிறகு நாங்கள் இருவரும் லஞ்ச் சாப்பிட்டு முடித்தோம். வித்யா உடனே டின்னருக்கான ஆயத்த வேலைகளை செய்ய ஆரம்பித்தாள். நானும் வெளியே சென்று கோலாக்கள் எல்லாம் வாங்கி வந்து பிரிட்ஜில் அடுக்கி வைத்தேன்.
மாலை 5 மணிக்குள்ளாக என் மனைவி கேசரி, பாயசம், அல்வா என்று ஸ்வீட் களாக ஒரு பக்கம் செய்து அடுக்கி வைக்க இன்னொரு பக்கம் பழங்களாக வைத்தாள். ஹாட் பாக்ஸில் வெஜிடேபிள் பிரியாணி, தயிர் சாதம் என்று எல்லாவற்றையும் ரெடி செய்துவிட்டு போட்டு இருந்த பழைய புடவையை மாற்றிவிட்டு வேறு ஒரு புடவையை கட்டிக் கொண்டு வந்து உட்கார்ந்தாள்.
“என்னங்க இப்படி இருக்கீங்க போய் வேற டிரஸ் சேஞ்ச் பண்ணிக்கோங்க” அவங்க ரெண்டு பேரும் இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல வந்துடுவாங்க.
நானும் போய் ஒரு போலோ டி-ஷர்ட்டை எடுத்து போட்டுக்கொண்டு அர்ச்சனாவிடம் இளமையாக கட்டிக்கொள்ள ஒரு ஜீன்ஸ் பேண்ட்டையும் எடுத்து மாட்டிக் கொண்டேன். ஜீன்ஸ் பேண்ட் போடுவதில் இன்னொரு ஆதாயமும் இருந்தது. எனது கம்பு விரைத்தாலும் கூட ஜீன்ஸ் பேண்டில் தூக்கிக் கொண்டு நிற்பது அவ்வளவாக தெரியாது.
ஆறரை மணிக்கெல்லாம் ஷங்கரும் அர்ச்சனாவும் வீட்டிற்கு வந்தனர். இங்கே இருந்து நேரடியாக மாலத்தீவிற்கு ஹனிமூன் போவதால் இருவரும் பெரிய trolley bag ஒன்றை எடுத்துக்கொண்டு வந்தனர். நான் அர்ச்சனா உடைய பாகை எடுத்துக்கொண்டு அவர்களுக்கு என்று தயார் செய்து வைத்திருந்த guest பெட்ரூமில் வைத்தேன் ஷங்கரும் அவனுடைய வகை தூக்கி வந்து ரூமில் வைத்தான்.
அனைவரும் பரஸ்பரம் நலம் விசாரித்து கொண்டவுடன் என் மனைவி அவள் செய்து வைத்திருந்த அல்வாவை எடுத்து வந்து ஷங்கரிடம் நீட்டி “அர்ச்சனாவுக்கு ஊட்டி விடு” என்று சொன்னாள்.
அப்போதுதான் அர்ச்சனாவை பார்த்தேன் பச்சை கலர் சுடிதாரில் அருமையாக இருந்தாள். முன்பைப் போல அதிக மேக்கப் இல்லாமல் லேசான மேக்கப் மட்டும் தான் போட்டு இருந்தாள். கண்களுக்கு கீழே தூக்கமின்மையால் கருவளையம் லேசாக இருந்தது. சங்கர் நேற்று இரவு எல்லாம் அர்ச்சனாவை தூங்கவிடாமல் போட்டு புரட்டி எடுத்து விட்டான் என்ற எண்ணம் எனக்கு அதீத கிளர்ச்சியைத் தந்தது.
அர்ச்சனா அல்வாவை விழுங்க அடுத்து ஷங்கருக்கு அவள் எடுத்து ஊட்டி விட்டாள். பிறகு வித்யாவை பார்த்து “அக்கா, மாமாவுக்கு நீங்க ஊட்டி விடுங்கள்” என்று சொன்னாள்.