லைட்டை ஆப் பண்ணுங்க எனக்கு வெக்கமா இருக்கு! 61

அங்கு உள்ள இயற்கை அழகில் மயங்கிபோன பவித்ரா, நல்ல இடமா பார்த்துதான் உங்க ப்ரண்ட்ஸ் சொல்லியிருக்காங்க என்றாள். அழகான ஏழு கடற்கரைகள் ஓவ்வொன்றாய் பார்க்கதொடங்கினர். முதல் நாள் கடலில் குளிக்க மிகவும் பயந்த பவித்ரா இரண்டாவது நாள் சம்மதித்தாள்.முதலில் கூட்டமே இன்றி கடற்கரை வெறிச்சோடி கிடக்க, ஐந்தாறு ஜோடிகள்தான் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாய் இருந்தனர், அதிலும் மூன்று வெளிநாட்டவர்.

இருவரும் குளிக்க கடலில் இறங்க, பவித்ராவுக்கு நீச்சல் தெறியாததால் சிறிது தூரத்திலேயே நின்றுகொண்டாள். அவளை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சிவா உள்ளே இழுக்க பயந்துகொண்டு மேலே வந்து கரையில் அமர்ந்துகொண்டாள். சிவா அவளை மீண்டும் வா…! பயப்படாத நான் இருக்கேன்…! என இழுத்துகொண்டிருக்க, அதே சமயம் காலேஜ் டூராக இருக்கவேண்டும், சுமார் ஐம்பது போர் கொண்ட இளைஞர் பட்டாலம் திமுதிமுவென இவர்கள் இருக்கும் இடத்தில் இறங்கினர்.

கிட்டதட்ட எல்லா கண்களுமே பவித்ராவின் ஈர உடைகளோடு இருந்த உடலை நோட்டம் விட்டன. சுற்றி நண்பர்கள் இருக்கும் தைறியத்தில் ஒரு சிலர் அவளை கமெண்ட் அடிக்க, இனி இங்கே இருப்பது சரியல்ல என முடிவுசெய்த இருவரும் அங்கிருந்து நகர்ந்தனர்.

நீளமான அந்த கடல் கரையின் ஓரத்தில் நடந்தபடி குளிக்க வேறு இடம் தேடினர். சற்று தூரம் வந்ததும், கூட்டம் இன்றி இருக்க அங்கே ஒரு இளம் தம்பதிகள் மட்டும் குளித்துகொண்டிருந்தனர். உடன் சிவா இங்கே குளிக்கலாமா…? என கேட்க அவளும் சம்மதித்தாள்.

இருவரும் கடலில் இறங்கியபோது அந்த தம்பதிகள், கடலின் சற்று உள்ளே மார்பளவு நீரில் நின்றிருந்தனர்.
”பேசாமல் நான் சால்வார் கம்மீஸ் எடுத்து வந்திருப்பேன், சேலைதான் பிடிக்கும்னு நீங்கதான் ஊரிலேயே தடுத்துட்டீங்க….! என முனகியபடி பவித்ரா நீரினுள் வந்தாள். முதுகை காட்டியபடி நின்ற அந்தபெண் பனியன் அணிந்திருக்க, அவன் வெற்று மார்போடு தெறிந்தான்.
பவித்ராவை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக உள்ளே கூட்டிபோக, அதேசமயம் அந்த இளைஞன் தைறியமாய் கடலின் உள்ளே நீந்திசென்றான். வெகுதூரம் அவன் சென்றுவிட,

என்னங்க அந்த ஆள் அவ்வளவு தூரம் உள்ளே போயிடுச்சி…….பயமா இருக்காதா……..? என வியப்போடு பவித்ரா கேட்க,

நானும் கூட போவேன், போகட்டுமா…….?

ஐயோ….அதெல்லாம் வேண்டாம் ……என அவனை பிடித்துகொண்டாள்.

இடுப்பளவு நீர் வந்ததும் பவித்ரா பயந்தபடி நின்றுகொள்ள, அவளை வா…வா…! என அழைத்தபடி சிவா பின்னால் சென்றான். கொஞ்ச தூரத்தில் அந்த பெண் தனியாய் நின்றுகொண்டிருந்தாள்.அப்போது வந்த ஒரு பெறிய அலையில் அந்த பெண்ணின் உடல் மேலே எழும்ப, அதன் பின் அவள் கால்களுக்கு தரையே தட்டுபடவில்லை. நீச்சல்குளத்தில் கற்றுகொண்ட நீச்சலை வைத்து நீந்த, அலையின் வேக்கத்திற்கு ஈடுகொடுக்க முடியாமல் கடலினுள் தத்தளித்தபடி செல்ல, அதை கண்ட பவித்ரா

ஐயோ….1 அங்க பாருங்க…! என சிவாவை பார்த்து பலமாய் கத்த, அடுத்தவினாடி
சிவா பாய்ந்து அருகே சென்றான்.

அவளின் கையை எட்டி பிடித்து இழுக்க, அவளோ பயத்தில் பிடிகிடைத்தும், அவனை இறுக கட்டிகொண்டாள்.அதேநேரம் கால்களை தரையில் ஊண்றிகொண்ட சிவா எதிர்பாராத அவளின் அணைப்பில் திக்குமுக்காடிபோனான். இன்ப அதிர்ச்சியில் சிவா செய்வதறியாது நிற்க, அந்த பெண் ஒருகையால் அவன் கழுத்தையும் மற்றொரு கையால் இடுப்பையும் வளைத்திருந்தாள். அவள் கன்னம் தன் கன்னத்தில் உரச, அவள் மேல் அடித்த புது வாசனை கடல் நீரையும் தாண்டி கிறங்கடித்தது. அவளின் பெறிய முலைகள் மெத்தென தன் மார்பை அழுத்தியிருக்க, திணரிபோனான். பின் ஆங்கிலத்தில் காலை கீழே ஊண்ருங்கள் என சொல்ல, அவள் கால்களை தரையில் வைத்தாளே தவிர பயத்தில் அவனை விடவில்லை.

அவள் இடுப்பை பிடித்த படி சற்றுதூரம் மேலே கொண்டுவர, பின் விலகியவள் உடன் பவித்ராவுக்கு அருகே போய் நின்றுகொண்டாள். இடுப்பளவு நீரில் ரேஷ்மாவை பார்த்த சிவா இன்ப அதிர்ச்சியின் உச்சிக்கே போனான். வளை போன்ற பனியனில் அவளின் முலைகள் பளிச்சென மலை குன்றுகள் போல் தெறிய, காம்புகள் சிறு சிறு ஓட்டை வழியே அப்படியே தெறிந்தது. அவளின் முகம் மற்றும் உடல் அழகை கண்டு
”நம்மை போலவே இவள் கணவனும் பெறிய அதிஷ்ட்டசாலிதான்….! என நினைத்தான்.

உள்ளே நீந்திகொண்டிருந்தவன் வேகமாய் வந்து சேர, ஓடி அவனை கட்டிகொண்டாள். ”நீதானே தைறியம் இருந்தால் உள்ளே நீந்தி போங்கனு சொன்ன…….! என அவன் சொல்ல, அமைதியாய் இருந்தாள் அவள்.

அதன் பின் சிவாவிற்கு நன்றி சொன்னவன், பைத பை நான் யோகேஷ் என கை குலுக்கி, மனைவி ரேஷ்மா என சொல்ல அவளும் நன்றி கலந்த பார்வையோடு கை கொடுத்தாள். அதேபோல் பவித்ராவிடமும் கூறி கை கொடுக்க, ஒரு வினாடி தயங்கியவள் பின் கை குலுக்கினாள். பவித்ராவை பார்த்த வினாடியே வியப்பின் உச்சிக்கு யோகேஷ் சென்றான்.

பவித்ராவுக்கும் அவனை பார்த்ததும் டக்கென சந்திரனின் நினைவுதான் வந்தது. அவனின் அகன்ற வெற்று மார்பும், சிவந்த கட்டுடலும், அழகான முகத்தையும் கண்டு ப்ரம்மித்து போனாள். இதுவரை சந்திரன்தான் அழகன் என்றிருந்தால் இவன் அதை விட அழகாய் இருக்கிறானே….! என மனம் நினைக்க, சே ….! மனம் ஏன் இப்படி போகிறது…! என்று கட்டுபடுத்த கட்டுபடுத்த, அவன் பிடித்து குலுக்கிய கை இனிப்பது போல் தோன்றியது.

பின்னர் தங்கள் ஊர்களை பற்றி பரிமாறி கொள்ள, நாம் யோகேஷ் தம்பதிகளை பற்றி பார்ப்போம்.

இருவரும் உண்மையில் நிரந்தர தம்பதிகள் கிடையாது, பதினைந்து நாள் தம்பதிகள்.

நாசிக்கை சேர்ந்த ரேஷ்மாவுக்கு திருமணமாகி இரண்டரை வருடங்கள் ஆகி ஒரு குழந்தையும் உள்ளது, ஆனால் அவளை பார்த்தால் யாறும் அதுபோல் நம்பமாட்டார்கள். குழந்தை பிறந்த பின் ரேஷ்மா, மெருகேறி இன்னும் அழகாய் இருந்தாள். மிகவும் வசதியான குடும்பத்தில் பிறந்த இவளுக்கும் இரண்டு பெறிய தொழிற்சாலைகளுக்கு அதிபரான ஷர்மாவுக்கும் திருமணம் நடந்தது.
சாப்பிட்டு தூங்கும் நேரத்தை தவிற மற்ற நேரமெல்லாம் தன் உடல் அழகை பராமறிபதே இவளின் வேலை.அதனால் தன் அழகை இன்னும் மெருகேற்றி வைத்திருந்தாள்.

நீச்சல்குளம், ஜிம் மற்றும் பணக்கார பெண்கள் மட்டும் உறுப்பினர்களாக உள்ள அந்த லேடீஸ் கிளப் செல்வதுதான் இவளின் அன்றாட வேலை. பெறிய இடங்களில் பெரும்பாலும் தன் மனைவியின் உணர்வுகளை யாறும் கண்டுகொள்வதில்லை, அதற்கு நேரமும் அவர்களுக்கு இல்லை என்பதே உண்மை. அதனால் ரேஷ்மாவும் காமதாகத்தில் தினம் தவித்து கொண்டுதான் இருந்தாள்.

29 வயதான யோகேஷ் கணினி ஹார்டுவேர் துறையில், அதிக சம்பளத்தில் வேலை செய்கிறான். அவனுக்குள்ள பெறிய பிரட்சனையே அவன் தடிதான். இரும்பை காய்ச்சி வார்த்தெடுத்தது போல் கடினமாய், பனைமரமாய் நீண்டு இருக்க, அது கொடுக்கும் தொல்லையை அவனால் தாங்கமுடியவில்லை. அதை எவ்வளவு நேரம் ஆட்டினாலும் லீக் ஆகாமல் அவனை கொடுமைபடுத்தியது. அவனுக்கோ விலை மாதுக்களிடம் விலை கொடுத்து வினையை வாங்க துளியும் பிடிக்கவில்லை. அதனால் ஏதாவது குடும்ப பெண் கிடைக்காதா என ஏங்கிகொண்டிருந்தான். பி.எப் பார்த்ததில் நிலைமை இன்னும் மோசமாக, வீட்டில் திருமணத்தை பற்றி நேரிடையாகவே சொல்லிவிட்டான்.

பெண் பார்க்க ஆரம்பித்ததும் புது பிரட்சனை தோன்றியது, அவன் அம்மா போடும் பயங்கரமான கண்டிஷன்களை கேட்டு வரன்கள் தட்டிகொண்டே போயின.இனி நாமாக ஒருபெண்ணை தாலிகட்டி அவர்கள் முன் நின்றால்தான் இந்த ஜென்மத்தில் கல்யாணம் என நினைத்தான். அதே நேரம் தன் அம்மாவிடம் சிக்கி அவதிபட எந்த அபலை பெண்ணுக்கு கொடுத்துவைத்துள்ளதோ என பரிதாபமும் பட்டான்.

இந்த சமயத்தில் ஒரு நாள் ரேஷ்மாவின் கணினி பழுதடைய, கணவரும் வெளியூர் சென்றிருக்கவே, தங்கள் கம்பெனியின் எம்.டி -க்கு போன் செய்து உடன் ஆள் அனுப்ப சொன்னாள்.

முதலாலியின் மனைவி என்பதால் அவரும் உடன், தங்கள் கம்பெனிக்கு கணினி சப்ளை செய்யும் யோகேஷ் வேலைபார்க்கும் கம்பெனி எம்.டி – க்கு போன் செய்ய, படுவேகத்தில் சுற்றிய அந்த வேலை, அடுத்த பத்து நிமிடத்தில் யோகேஷிடம் வந்தது.

சார்…உங்களை எம்.டி உடனே வர சொல்லி கூப்பிடுறார் என பியூன் சொல்ல,
எம்.டி அரைக்குள் நுழைந்தவுடன் அவர் விஷயத்தை கூறினார். சற்று தயங்கி தயங்கி யோகேஷ்
”சார்….சர்வீஸ் டிபார்மென்டில் யாறும் இல்லையா….? நான் உற்பத்தி பகுதியில் இருக்கிறேன்… என பணிவாய் கூற,
யாறும் இல்லை என்பதால்தான் உன்னை அழைத்தேன்……..

யோகேஷ்…. நீ மிகவும் திறமைசாலி அதனால்தான் உன்னை அனுப்புகிறேன்…இந்த கம்பெனி நமக்கு பெறிய கஸ்டமர்…. ! என்றதும்

அதற்குமேல் அவரிடம் பேசுவது நல்லதல்ல என்பதால், உடன் கோபத்தோடு கிளம்பினான். அவனை அதிஷ்டம் ”வா…வா….! என அழைப்பது அவனுக்கு தெறியாது.

வீட்டினுள் நுழைந்ததும், ”நீ யாறு…? உனக்கு என்ன வேண்டும்….? என துளியும் மறியாதையின்றி ரேஷ்மாவின் மாமியார் கேட்க, தன் விசிட்டிங்கார்டை காண்பித்து விஷயத்தை கூறினான்.
” சரி …..! அப்ப மேல போ ….அவ இருப்பா….! என்று சொன்னவள், சே….! இந்த வேலைக்காரி எங்க போனாள்……கண்டவங்களுக்கெல்லாம் நான் பதில் சொல்லவேண்டியிருக்கு….! என முனகியவாறே கதவை அடித்து சாத்தினாள். யோகேஷக்கு கோபம் தலைக்கேறியது. பணம் இருக்கிற திமிரு…. அடுத்த ஜென்மத்தில் பிச்சைகாரியாய் பிறந்து என்னிடமே பிச்சை எடுக்கபோகிறாய்…..என சபித்தபடியே படியேறி கதவை தட்டினான்.

ஊம்….! இன்னும் இந்த குட்டி ராட்ஷசி எப்படியோ…?
சே….! பேசாமல் இன்று லீவ் போட்டிருக்கலாம்…..என எண்ணியவாறு காத்திருந்தான்.

உள்ளே அப்போதுதான் குளித்துவிட்டு இடுப்பில் மட்டும் துண்டை கட்டிகொண்டு, மற்றொறு துண்டால் தன் சிறிய கூந்தளை துவட்டியபடி பாத்ரூமை விட்டு வெளியே வந்த ரேஷ்மா, கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்டு வேலைக்காரி, தான் சொன்ன க்ரீமை வங்கிவந்திருப்பாள் என நினைத்து,

உள்ளே…வா….? சும்மா ஏன் டொக்…டொக்னு கதவை தட்ற…! என அழைத்தாள்.

மறியாதையை கீழேயே உணர்ந்துவிட்ட யோகேஷ்…..உஸ்….! என பெருமூச்சு விட்டபடி கதவை திறந்துகொண்டு உள்ளே செல்ல, உடன் 440 வோல்ட் இன்ப மின்சாரம் தாக்கி நினைவிழந்தான்.

ரேஷ்மா மறுபுறம் திரும்பி நின்றபடி தலையை துவட்ட, அவளின் பெறிய வெள்ளை முலைகள் அரைகுறையாய் தரிசணம் கொடுத்தன. அவள் உடலெங்கும் முத்துக்கள் போல் நீர்துளிகள் இருக்க, அந்த சிறிய துண்டு இடுப்பிலிருந்து எந்த வினாடியும் விழும் நிலையில் இருந்தது.