மளிகை கடைக்காரரின் மகன் செய்த வேலை 155

சில வினாடிகள் முலையை சப்பினான்..
பின் வாயை எடுத்தான்…
“டோன்ட் ஒரி மாலா, இன்னும் ரெண்டு நாள் ஹெவி ஒர்க், அப்புரம் ஃப்ரீ, சோ, இந்த வீக் கண்டிப்பா உன்ன ஓக்குறேன் டீ என்றவன் மாலாவின் இடுப்பை பிடித்து கிள்ளினான்..
மாலா புன்னகைத்தாள்..
விஜயன் தான் பால் குடித்த முலையை ஜாக்கெட்டிற்குள் தள்ளினான்..
பின் எழுந்டு கதவு அருகே சென்றான்..
வாசலில் நின்று யாருடனோ போன் பேசிக்கொண்டீருந்தான்..
அப்போது மாடிப்படியிலொ சிரமப்பட்டு நம் குள்ளன் கோபால் ஏறி வந்தான்..
அவனை பார்த்த விஜயன் புன்னகைத்தான்..
செல்லை தன் பாக்கெட்டில் வைத்தான்..
“வாங்க பாஸ்.. எங்க போறீங்க..” என்று கேட்டான்..
“மாடிக்கு சார்” என்றான் கோபால்..
“எப்ப பார்த்தாலும் மாடி தானா, உங்களுக்கு ஃப்ரென்ட்ஸ் யாரும் இல்லயா” என்று கேட்டான்..
கோபால் புன்னகைக்க..
“டோன்ட் ஒரி, நானும் என் ஒயிஃப் மாலாவும் உங்க ஃப்ரென்ட்ஸ் ஓகே வாங்க என்றான்..
“இருக்கட்டும் சார்” என்றான் குள்ளன்..
“அட வாங்க பாஸ், எனக்கும் பொழுது போக மாட்டேங்குது, கொஞ்ச நேரம் பேசிகிட்டு இருக்கலாம் என்றான் விஜயன்..
கோபால் தயங்கிய படி வீட்டுக்குள் வந்தான்
மாலா குழந்தைக்கு பால் கொடுப்பதை பார்த்து திடுக்கிட்டான்..
மாலாவை பார்க்காமல் விஜயன் அருகே உட்கார்ந்தான்..
மாலா மெதுவாக தன் குழந்தை வாயில் இருந்த தன் முலையை ஜாக்கெட்டினுல் தள்ளினாள், சேலையால் ஜாக்கெட்டை மறைத்தாள்..
அப்படியே குழந்தையை தூக்கிக்கொண்டு உள்ளே சென்றாள்..
பெட் ரூமில் உட்கார்ந்து பால் கொடுத்தாள்..
“சொல்லுங்க பாஸ் உங்க ஹாபி என்ன” என்று கேட்ட விஜயன் அவன் எதிரே இருந்த சிறிய ஸ்டூலில் கேரம் போர்டை தூக்கி வைத்தான்..
அதில் காய்ங்களை அடுக்கினான்..
“அப்படிலாம் ஒன்னும் இல்ல, மாடில விளையாடுவேன், வீடியோ கேம்ஸ், அவ்வளவுதான்” என்றான் கோபால்..
“பாஸ் என்ன தப்பா நினைச்சுக்காதீங்க, ஒரு பழமொழி சொல்வாங்க, மந்திரம் கால் மதி முக்கால்னு, கேட்டுருக்கீங்களா” என்ற விஜயன் கேரம் விளையாட ஆரம்பித்தான்..
“ஹம் சொல்லுங்க என்றான் கோபால்..
“அது தான் பாஸ் வாழ்க்கை.. நீங்க ஷார்ட்டா இருக்கீங்க, சோ நல்லா விளையாடனும், டெய்லி ரன்னிங்க் போகனும், ஜம்ப் பன்னனும், ஸ்கிப்பிங்க் விளையாடனும், சிட் அப்ஸ், புல் அப்ஸ் எல்லாம் எடுக்கனும், இப்படி ரெகுலரா பன்னுனீங்கனா உங்க ஹைட் ஒரு சில இஞ்ச் கூடும் பாஸ் என்றான்..
“நிஜமாவா” என்றான் கோபால்..
“ஆமாம்.. நமக்கு தெரிஞ்ச ஜிம் இருக்கு, போறீங்களா” என்று கேட்டான் விஜயன்..
கோபால் யோசித்தான்..
“உங்கள எக்சர்சைஸ் பன்ன அனுப்பல, உங்க ஹைட் இங்க்ரீஸ் ஆக ஒரு சில டிப்ஸ் சொல்லுவாங்க, அத பன்னுங்க என்றான் விஜயன்..
கோபால் புன்னகைத்தான்..
சரி நீங்க கன்டினியூ பன்னுங்க நான் கிளம்புறேன் என்றான் விஜயன்..
“இல்ல சார், நான் மாடிக்கு போகனும், போயிட்டு வாரேன், வந்து அக்கா கூட விளையாடுறேன் என்றான் கோபால்..
அவன் மாலாவை அக்கா என்று சொன்னதும் விஜயன் சிரித்தான்..
“பாஸ் அவ வயசு 24 தான், சும்மா மாலானு கூப்பிடுங்க என்றான்..
புன்னகைத்த கோபால் மாடிக்கு சென்றான்..
அவன் சென்றதும் விஜயன் பெட் ரூமுக்கு வந்தான்..
குழந்தை பால் குடித்து முடித்து தொட்டிலில் படுத்திருந்தது..
“ஏன்டி அந்த ஆளு இருக்கும் போது அப்படி சட்டுனு எழுந்டு வாற” என்றான் விஜயன்..
“ஆமாம், அப்புரம் குழந்தைக்கு பால் கொடுக்கும் போது இப்படி உள்ள வந்தா” என்றாள் மாலா..
“ஏய் அவரு ஒரு குழந்தை மாதிரி டீ” என்றான் விஜயன்..
“என்னங்க, அவரு உடம்பு வளர்ச்சில தான் குழந்தை மாதிரி, ஆனா வயசு 36, அவரு மனசுலயும் சில ஆசைகள் இச்சைகள் இருக்கும்ங்க” என்றாள் மாலா..
“லூசு முண்ட, அவரு கிட்ட தங்கச்சி மாதிரி பழகு டீ, ஒன்னும் நினைக்க மாட்டாரு” என்றான் விஜயன்..
“சரிங்க என்றாள் மாலா..
சொல்லிவிட்டு மாலா கனவன் விஜயன் டியூட்டிக்கு கிழம்பினான்..
வாசல் வரை சென்று வழியனுப்ப சென்றாள் மாலா..
“ஏய், நான் நாளைக்கு காலைல 10 மணிக்கு தான் வருவேன் கேட்ட பூட்டிக்கோ, பார்த்து இரு, எங்கிட்ட சாவி இல்ல, காலைல எங்கையும் போய்ராத, நான் வரவும் போ” என்றான் கனவன்..
புன்னகைத்தாள் மாலா..
அவன் சென்றதும் மாலா மாடியில் அவள் வீட்டுக்கு வந்தாள்..
அவளுக்கு குள்ளன் கோபால் ஞா[அகமாகவே இருந்தது..
தன் குழந்தை விழித்திருந்தது, ஆகையால் அதனை தூக்கிக்கொண்டு மாடிக்கு சென்றாள்..
மாடியில் கோபால் அறையில் பந்து சத்தம் கேட்டது..
ஒரு சிறிய பிலாஸ்டிக் பந்தை வைத்து விளையாடிக்கொண்டிருந்தான் கோபால்..
மாலாவை பார்த்ததும் எழுந்து நின்றான்..
கோபாலின் சிறிய கட்டிலில் தன் குழந்தையை படுக்க வைத்தாள் மாலா..
“உங்க வீட்டுக்காரர் போய்ட்டாரா” என்று கேட்டான் கோபால்..
“ஹம் போயாச்சு நாளைக்கு மார்னிங்க் 10 மணிக்குதான் வருவார் என்றாள் மாலா..
சில நொடிகள் யோசித்தான் கோபால்..
“ஏங்க நான் உங்க வீட்டுக்குள்ள வந்ததும் உள்ள போய்ட்டீங்க, என்ன பிடிக்கலையா” என்று கேட்டான் கோபால்..