“அதுசரி ! வந்ததும் வராததுமா நெட்டுன பூலோட கன்னிபொண்ணை பாக்கனுமா ? வயசு பொன்ணை கன்னிகழிய கூட்டிகொடுக்கறதுக்கு முன்னால இருக்கற சடங்கு சம்பிரதாயெல்லாம் முடிக்காத வயசு பசங்க முன்னால நிறுத்த முடியுமா ? ”
ரவியும் குமாரும் ஏககாலத்தில் விஜயாவை பார்த்து கேட்ட கேள்விக்கு சுள்ளாப்பாய் பதிலளித்தாள் செண்பகம் !
“செண்பகம் ! நீ போய் பால் பழத்தை எடுத்துட்டு வா ! மணி எட்டை தாண்டிடுச்சு ! இப்ப சாப்பாட்டை முடிச்சாதான் மத்ததை கவணிக்கலாம் ! ”
தன் மகனும் அடுத்தவீட்டுகாரியின் அக்காள் மகனும் தன்னிடன் கேட்ட கேள்விக்கு செண்பகம் கொடுத்த பதிலை ரசித்தபடி இரு இளைஞர்களின் வேட்டியினுள்ளும் திமிறிகொண்டிருக்கும் வாலிப சுன்னிகளில் கண்பதித்து விஜயா கட்டளையிட, அடுக்களையினுள் ஓடினாள் செண்பகம் !
“இந்தாங்கடா ! இன்னைக்கு ராத்திரிக்கு இதுதான் சாப்பாடு ! ”
ஆளுக்கு இரண்டு வாழைபழங்களை கொடுத்த செண்பகம் பால் டம்ளர்களையும் பக்கத்தில் வைத்தாள் !
“எங்களுக்கு இது போதும் ! பொம்பளைங்க உங்களுக்கு ராத்திரி பசிச்சா சொல்லுங்க ! நாங்க வாழைபழம் தாரோம் ! ”
“உங்க பழம் யாருக்குடா வேணும் ? உங்களுக்கு ஆடி களைச்சி பசியெடுத்தா நாங்க உங்களுக்கு பலா சுளையே ஊட்டிவிடறோம் ! ”
“சும்மா பலா இல்லைடா பசங்களா ! தேன் பலா ! ”
குமாரின் பச்சை ஜோக்குக்கு விஜயா தக்க பதிலளிக்க, அதனை இன்னும் பச்சையாய் விளக்கினாள் செண்பகம் !
ரவியும் குமாரும் அமைதியாகி பழங்களை சாப்பிட ஆரம்பிக்க, இல்லத்தரசிகள் இருவரும் அவசரமாய் ஆளுக்கு ஒரு பழத்தினை விழுங்கி பால் குடித்தனர் !
9 please