“எந்த மாதிரி?”
“ம்ம்ம்ம்…கொஞ்சம் அப்பிடி இப்பிடி”
“எப்பிடி எப்பிடி?”
“ம்ம்ம்ம்…ஒத பட போற”
“சொல்லுங்க?”
“ம்ம்ம்ம்…அவளுக்கு சின்ன வயசு பசங்க என்றால்..”
“என்றால்…?”
“போடா” அங்கிருந்து நாணத்துடன் போய்விட்டாள்..
ஜெயா சற்று நிலை குலைந்துதான் போனால்..ச்சே …அளவோடு விளையாடி இருக்கனும்…தன்னை தானே கடிந்துக்கொண்டாள் ..
மோகனோ எந்த சலனமும் இல்லாமல்… கம்ப்யூட்டரில் வீடியோ கேம்ஸ் விளையாடிக்கொண்டிருந்தான்…
இரவு உணவு நேரம்வரை மோகனிடம் எதுவும் பேசாமல் இருந்தாள்..
டைனிங் டேபிளில் இருவர் மட்டும் தனியே இருக்கும் தருவாயில், மோகன் கேட்டான், “கோவமா அம்மா!”
ஜெயா மௌனம் காத்தாள்…
“ஏம்மா …பேசமாட்டிங்களா?”
மீண்டும் மௌனம்….
“ப்ளீஸ் ம்மா ”
“நீ ஏன் என்ன டீஸ் பண்ணினே ?”
“சும்மா விளையாட்டுக்கு”
அவனையே சற்று நேரம் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்..
பின், ” உமா விஷயத்துல இனி விளையாட்டு வேணாம்..ஒ.கே.?”
“சரி! ஆனா அவங்க கல்யாணமானவங்க இல்ல?”
“அதனால?”
“எப்பிடி வேற யார்க்கூடையும் ..?”
அவர்களுக்கு தெரியாமல் பேச்சு காமத்தை நோக்கி பாய்ந்தது …
ஜெயா, “கல்யாணமானா என்ன?”
“இது தப்பில்லை?”
“தப்புதான்”
“எல்லோரும் அப்படி இருக்க மாட்டங்க இல்லம்மா..?”
“எல்லோரும் அப்படி இல்லை …சில பேர்”
“ஏன்?”
“வீட்ல திருப்தி இல்லையோ என்னமோ?”
அவனை பார்க்காமல்…சாப்பாட்டை அலைந்துக்கொண்டே பேசினாள்..
“திருப்தின்னா…? புரியல?”
Super. . . Super . . . Su. . .per