குடும்ப குத்தாட்டம் 2 241

“சரிம்மா, நீ சொல்றது சரிதான். அவன் வரட்டும். நாளைக்கே பொண்ணை பார்க்க போகலாம்.நாளைக்கு நல்ல நாள் தான்.”
“சரிங்கண்ணா,நாங்க முன்னாள் போய், பெண் வீட்டாரிடம் சொல்லி, அரேஞ்சு பண்ணி வைக்கிறேன். நாளைக்கு மத்தியானத்துக்கு மேலே நீங்க புறப்பட்டு வந்தா போதும்” என்ற அத்தை என்னையும் புறப்படச்சொல்லி,குன்னூர் பஸ் பிடித்தோம். பஸ் புறப்பட்டது, குன்னூரில்,அண்ணனுக்கு வைக்கப் போகும் பெண் யார்?… அத்தை வேற அவங்களுக்கு சொந்தம்ன்னு சொல்றாங்களே… யாரை இருக்கும். ஆவலை அடக்க முடியாமல் அத்தியிடமே கேட்டு விட்டேன்.
“ஏம்மா….குன்னூரில் யார் வீட்டு பொண்ணு”
“அதெல்லாம்…நீ பாத்தா தெரிஞ்சுக்குவே, எல்லாம் நம்ம சொந்தம் தான்…ஆனா ஒன்னு,என் பையனை பிரிச்ச இந்த பாவிக்கு, இப்பதான் பரிகாரம் பண்ண கடவுள் வாய்ப்பு கொடுத்திருக்கார்.இதை செஞ்சு முடிச்சாதான் என் மனசு ஆறும்”
“என்னம்மா சொல்றீங்க,எனக்கு ஒன்னும் புரியலை…?”
“உனக்கு அப்புறமா புரியவைக்கிறேன்.அதுக்கு முன்னாலே,நான் சொல்றதை நீ செய். அதுபோதும். அப்புறம்…எனக்கும்,உனக்கு இருக்கிற பழக்கத்தை பத்தியோ…. உங்க வீட்டுலே நடந்த விஷயத்தை பத்தியோ…நான் சொல்லு ‘ன்னு சொல்ற வரைக்கும் யாருக்கும் எதுவும் சொல்ல கூடாது…எனக்கு சத்தியம் பண்ணு”. அத்தையின் கையில் சத்தியம் செய்து அவர்களை ஆச்சரியமாக பார்த்தேன். பஸ் குன்னூரை வந்தடைந்ததும், அத்தை பப்ளிக் பூத்தில் யாருக்கோ போன் செய்து விட்டு வர…வீட்டுக்கு சென்றோம். அன்று மாலையே…என் நாத்தனார், ரஞ்சனி, லக்கேஜ் எடுத்துக்கொண்டு, ஒரு வாரம் லீவ் போட்டு விட்டு வீட்டுக்கு வந்தால். அவளைப் பார்த்ததும் நானே ஒரு கணம் அசந்து போய் விட்டேன். கல்யாணத்தின் போது அவளை சரியாக கவனிக்க வில்லை. இப்போது தான் அவளை, என் கணவரின் தங்கையை, அமைதியான சூழ்நிலையில் பார்க்கிறேன்.வைலெட் கலர் சுடிதாரில் தேவதையாக இருந்தாள். வீட்டிற்கு வந்து விட்டோம் என்ற நினைப்போ என்னவோ துப்பட்டாவை சரியாக இழுத்து விடாமல், கழுத்துக்கு மேலே ஏறிக் கிடந்தது. விம்மி, வீங்கி… பார்க்கும் போதே எனக்கு பொறாமையாக இருந்தது. எப்படித்தான் வளருதோ… அத்தைக்கும், அவ மகளுக்கும்… ஆச்சரியமாய் பார்த்துக் கொண்டிருந்த போதே… என் கண் முன்னே சொடக்கு போட்டு…
“அண்ணி…என்ன அப்படி பாத்துக்கிட்டு இருக்கீங்க?…லக்கேஜை வாங்கி வைக்க கூடாதா…இவ்வளவு தூரம் தூக்கிட்டு வந்ததிலே கை வலிக்குது”இப்படி அவள் கேட்டதும்தான் என் சுய நினைவுக்கு வந்தேன். சமாளித்து
“…ம்ம்ம்… உன்னைப் பாத்து அசந்து போயிட்டீண்டி ரஞ்சனி, அதான்…சரி,வா உள்ளே, அப்புறம்,என்ன திடீர்ன்னு…?”
“உங்களுக்கு தான் உடம்பு சரி இல்லைன்னு சொல்லி,அம்மா உடனே புறப்பட்டு வர சொன்னாங்க…இங்கே பாத்தா குத்து கல்லாட்டம் நின்னுகிட்டு இருக்கீங்க”
“நான் நல்லாதானே இருக்கேன்.(அத்தை ஏன் பொய் சொல்லவேண்டும்?… எதற்கு ரஞ்சனியை அவசரமாக வரச் சொல்லி இருக்கிறாள்?”) நாங்கள் பேசிக்கொண்டே வீட்டுக்குள்ளே நுழையவும், அத்தை அங்கே வரவும் சரியாக இருந்தது.
“வாடி ரஞ்சனி…பயணம் எல்லாம்எப்படிஇருந்தது…ஒன்னும்பிரச்னை இல்லையே?”
“அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லைமா”
“சரி,போய் குளிச்சிட்டு வா…சாப்பிடலாம்…இப்பவே மணி 9 ஆகுது.”
“எதுக்கும்மா என்னை பொய் சொல்லி வர சொன்னீங்க.? என்னமோ ஏதோன்னு பயந்து போய் ஒரு வாரம் லீவ் போட்டுட்டு வந்துட்டேன்.

“ஒன்னுமில்லேடி…மஞ்சுவோட அண்ணனுக்கு பெண் பார்க்க, அவங்களை இங்கே வர சொல்லி இருக்கேன். இந்த வைகாசி மாசத்திலேயே,உன் அண்ணியோட அண்ணனுக்கு கல்யாணம் முடிச்சாகனும்னு, அவங்க அப்பா ஆசைப் பட்டார். அதுக்குள்ளே எந்த பொண்ணைத் தேடறது. அதான்…உன்னையும் ஒரு தடவை பாக்கட்டுமே…பிடிச்சிருந்தால் உடனே கல்யாணத்தை வச்சுக்கலாம்…என்ன சொல்றே?”