அப்பாவும் சரோஜாவும் கட்டிலின் மீது நிலைகுலைந்தனர். கதவைத் தள்ளிக்கொண்டு திறந்து உள்ளே வந்திருந்த அம்மா, கண்களில் கனல் பொறி பறந்தது.
“அட பாவி பிராமணா! நேக்குப் பிரசவம் பார்க்க வந்த எங்கம்மாவையே புரட்டிப் புரட்டி ஓத்த மகாபாவி! பெத்த பொண்ணையுமா ஓப்பே? சண்டாளா!” பெற்ற மகளையே கணவன் ஓத்துக்கொண்டிருந்ததைப் பார்த்த அம்மா, இனி சரோஜாவை வீட்டில் தனியாக விட்டுவைத்தால் சரியில்லை என்று புலப்பட்டது. ஆத்திரத்தைக் கொட்டித்தீர்த்த பிறகு, மகளை தன் மூத்த சகோதரி சாரு வசிக்கும் கிராமத்திற்கு கோடை விடுமுறைக்கு அனுப்பத் தீர்மானித்து விட்டாள்.
ஆனால்….. சரோஜாவுக்கு அம்மாவின் கோபம் பொறாமையாகத் தெரிந்தது. அவளது புண்டை சுண்ணிக்காக ஏங்கத் தொடங்கியது. அப்பாவின் அளவு இல்லாவிடினும், ஓரளவு பெரிய சுண்ணியால் ஓள்வாங்காத வாழ்க்கையே வீண் என்று தோன்றியது. இந்த கொந்தளிப்புடன் தன்னை சாரு பெரியம்மாவின் கிராமத்துக்கு அம்மா வலுக்கட்டாயமாக அனுப்பியது அவளுக்கு வெறுப்பாக இருந்தது.
சாரு பெரியம்மா அம்மாவை விட இரண்டு வயது பெரியவள். பெரியப்பா விஸ்வநாதன் அந்த கிராமத்தில் புரோகிதர், கோவில் அர்ச்சகர், ஜோசியர் என்று பல வேலைகள் செய்து கொண்டிருந்தார். பெரியம்மாவின் மகன் கணேசனும், மகள் வசந்தியும் சரோஜாவை விடவும் வயதில் சற்றே மூத்தவர்கள். மிகவும் ஆசாரமான அந்தக் குடும்பத்தில் எப்படி இந்த விடுமுறைகளைக் கழிக்கப்போகிறோம் என்று எண்ணிக்கொண்டிருந்தபோதே, பேருந்து ஊருக்குள் நுழைந்து நின்றது.
சரோஜா கீழே இறங்கியபோது, கட்டுக்குடுமியும், தோளிலே துண்டும், பஞ்சகச்ச வேஷ்டியுமாக விஸ்வநாதன் காத்து நின்றிருந்தார். சிறு வயதில் பார்த்தது போலவே, ஆஜானுபாகுவாக கட்டுமஸ்தான உடலுடன் தென்பட்டார்.
“வாம்மா கொழந்தே!” வாஞ்சையோடு அழைத்தார் விஸ்வநாதன் என்ற விச்சு.
“பிரயாணமெல்லாம் நன்னாயிருந்ததோ?”
“பரவாயில்லை பெரியப்பா!” என்று அவரது கால்களைக் குனிந்து தொட்டு வணங்கினாள் சரோஜா.
பயணக்களைப்பில் அவளது உடைகள் சற்றே கலைந்திருக்க, இறக்கம் வைத்துத் தைக்கப்பட்டிருந்த அவளது பிளவுசின் வழியாக அவளது இளமுலைகள் பிதுங்கித் தெரியவே, விச்சு கண்களை மூடிக்கொண்டார்.
அடுத்து ஒரு டிவிஎஸ் மோப்பெட்டில் பயணம் காத்திருந்தது. “சரோ, இது கிராமம். கொஞ்சம் சிரத்தையா டிரஸ் பண்ணிக்கோம்மா!” என்று சாலையில் கவனம் செலுத்தியவாறே விச்சு இரைந்தபடி கூறினார்.
“பாவாடை தாவணிதானே பெரியப்பா போட்டுண்டிருக்கேன்?” என்று கேட்டவள், என்ன நடந்திருக்கும் என்பதை ஊகித்து, மனதிற்குள் சிரித்தவாறே மறுகணமே,”சரி பெரியப்பா!” என்று கூறினாள்.
பெரியப்பாவின் தோளிலிருந்த துண்டு காற்றில் விலகியபோதெல்லாம், சரோஜாவின் மார்பு அவரது முதுகோடு உராய்ந்தது. அதில் முதலில் சற்றே குறுகுறுப்பு ஏற்பட்ட சரோஜாவுக்கு, போகப்போக அந்த விளையாட்டில் ஈடுபாடு ஏற்படவே, அவள் வேண்டுமென்றே விச்சுவின் முதுகின் மீது தனது முலைகளை வைத்து அழுத்தினாள்.
அவளது காம்புகள் விடைத்துக்கொண்டே போகவும், ஒவ்வொரு முறை அவளது முலைகள் பெரியப்பாவின் முதுகோடு உராய்ந்தபோதும், அவளது காம்புகள் அவரது முதுகை உறுத்தத் தொடங்கின. விச்சு திடீரென்று பேசுவதை நிறுத்தி மவுனமானார். அதே சமயம், சரோஜாவின் கூதியில் அரிப்பு ஏற்பட்டதோடு, திடீரென்று ஒரு இதமான ஈரமும் ஊறத்தொடங்கியது.
விச்சுவின் டி.வி.எஸ்50 ஒருவழியாக அக்ரஹாரத்தை அடைந்தபோது, பெரியம்மா சாரு, கணேசன், வசந்தி மூவருமே வாசலுக்கு ஓடி வந்தனர். வண்டியிலிருந்து இறங்கிய சரோஜா, கூதியின் குறுகுறுப்பை சற்றே அடக்கியவாறு நோக்கினாள். பெரியம்மா சாரு அம்மாவை விடவும் பார்ப்பதற்கு இளமையாகத் தெரிந்தாள்.
“வாடி சரோ, உன்னைப் பார்த்து எவ்வளவு நாளாச்சு?” என்று செல்லமாய் அணைத்துக்கொண்டாள்.
அடுத்து அவளை வசந்தி இறுக்கி அணைத்தபோது, சரோவுக்கு பெரியம்மா மகளின் உடலின் வாளிப்பு சற்றே பொறாமையை உண்டாக்கியது. கணேசன் எப்போதும்போல கூச்சத்தோடு ஒதுங்கி நின்று புன்னகையால் அவளை வரவேற்றான்.
“உள்ளே வா!” என்று பெரியம்மா சாரு உள்ளே நுழைந்ததும், அனைவரும் பின்தொடர்ந்தனர்.
அதைத் தொடர்ந்து கிணற்றடியில் குளியல், பிறகு சூடான டிபன் எல்லாம் முடிந்ததும், சரோஜாவை அழைத்துக்கொண்டு வசந்தியும் கணேசனும் ஆற்றங்கரைப்பக்கமாக சென்றனர். அன்றைய பொழுது இனிதாகக் கழிந்தாலும், சரோஜாவுக்கு இரவு உணவு முடிந்து, உறங்கப்போனபோது அப்பாவின் ஞாபகம் வந்தது. அவளது புண்டை சுண்ணிக்காக ஏங்கத்தொடங்கியது. வேறு வழியில்லாமல் கிணற்றடிக்குப் போய் புழையில் விரல்போட்டு ஆட்டிக்கொண்டு விட்டு வந்து படுத்து அயர்ச்சியில் உறங்கிப்போனாள்.
சரோஜாவும் வசந்தியும் ஒரே படுக்கையில் படுத்திருந்தனர். விரல் போட்டு ஆட்டியபிறகும், உறக்கக்கலக்கத்தில் சரோஜாவுக்கு ஈரமான கனவுகள் வந்து கொண்டிருந்தன. தற்செயலாக அவளது கை அருகில் படுத்திருந்த வசந்தியின் தொடைகளுக்கு மத்தியில் விழுந்து, அவளது கூதியை உராய்ந்ததும், அயர்ந்த தூக்கத்திலிருந்தும் வசந்தி திடுக்கிட்டுக் கண்விழித்தாள்.