எவ்வளவு கொழுப்பு இருந்தா ஓப்பனா என்ன படுக்க கூப்பிடுவ? 2 122

கீழே ஹாலில்-

செடிக்குத் தேவையான உங்களோடு உள்ளே நுழைந்தவனைப் பார்த்து சுந்தர் கேட்டான்.

ஓ…செடி, தொட்டி கொண்டுவந்தவனா நீ??

ஆமாங்க…மேடம் இருக்காங்களா?

ம்…அவ மேல இருக்கா….போ…உன் பேரென்ன?

முனியசாமிங்க….பவ்யமாகச் சொல்லிவிட்டு சுவரிலிருந்து வந்தனாவின் மேரேஜ் போட்டோவைப் பார்த்தவன் அதிர்ந்தான். அப்போ இவர்தான் மேடம் புருஷனா?? அப்போ அது???

அப்போ இவர்தான் மேடம் புருஷனா?? அப்போ அது???

இதற்குள் மாடியிலிருந்து வந்தனாவின் முனகல் சத்தம் முனியனின் காதில் விழ….அவன் இன்ப அதிர்ச்சியுடன் படியேறினான் மெதுவாக.

இருந்து மேடம்கு ஹெல்ப் பண்ணிட்டுப் போப்பா…என்றான் சுந்தர்.

சரிங்கய்யா….என்றபடியே மேலே ஏறினான்.

வந்தனாவின் முனகல் இப்போது தெளிவாகக் கேட்டது.

வந்தனாவின் கொழுத்த முலைகளை ராஜ் ஒன்றோடொன்று சேர்த்து அழுத்திப் பிடித்து இரண்டு காம்புகளையும் மொத்தமாக வாய்க்குள் வைத்துச் சப்ப….வந்தனா தன்னிலை மறந்து கண்களை மூடி அந்த சுகத்தை அனுபவித்துக்கொண்டிருந்தாள். அப்போது முனியனின் காலடிச் சத்தம் லேசாக கேட்க….கண் விழித்துப் பார்த்தவள் முனியன் அவர்களுக்கு மிக அருகில் வந்துகொண்டிருப்பதை பார்த்து திடுக்கிட்டாள்.

ராஜ்….ராஜ்….அவள் ராஜிடம் இருந்து முலைகளை விடுவித்துக்கொள்வதற்குள் முனியன் மிக அருகில் கண்கள் விரிய அவளது மாங்கனிகளை ரசித்துக்கொண்டிருந்தான்.

ராஜ் தேள் கொட்டியதுபோல் நின்றான்.

ஜாக்கெட் ஹூக் போட நேரமில்லாததால் புடவையால் முலைகளை மூடிக்கொண்டு வா…வாங்க அண்ணா….என்றாள் வந்தனா. அவள் குரல் உடைந்தது. சே…முழுசையும் பாத்துட்டான்!! மானம் போச்சு! மட்டுமா வசமாக மாட்டிக்கொண்டோம்!

ராஜ் சட்டென்று சில ஆயிரங்களை முனியன் கையில் திணித்தான். அதன் அர்த்தம் தெரிந்துகொள்ளும் அளவு விவரமாயிருந்தான் முனியன்.

அதை வாங்கிக்கொண்டு இவளை பார்த்து தங்கச்சி… இது என்ன புடவை… இதுக்கு நீ மறைக்காமலே நிண்ணிருக்கலாம் என்றான் சிரித்துக்கொண்டே.

அப்போதுதான் வந்தனா கவனித்தாள். முலைகள் இரண்டும் அப்பட்டமாக அவனுக்குத் தெரிந்துகொண்டிருந்தன அந்த மெல்லிய சேலையில். காம்புகள் வேறு அநியாயத்துக்கு நீண்டிருந்தன. அவளுக்கு கருவட்டம் கொஞ்சம் பெரிதாய் இருக்கும். இந்த விஷயம் இப்போது நான்கு பேருக்குத் தெரிந்த பொது விஷயமாகிவிட்டது.