என் வாழ்க்கை 2 268

போதை தெளிந்து எழுந்த போது அம்மா வாசலில் அமைதியாக அமர்ந்து இருந்தாள். அம்மா என்று அழைத்தேன். கொஞ்ச நாட்களுக்கு பிறகு அம்மா என்று அழைக்கிறேன். பெரும்பாலும் பானு என்று செல்லமாக அழைத்துக்கொண்டு இருந்தேன். திரும்பி முறைத்தாள். எனக்கே அப்பொழுது தான் நினைப்பு வந்தது நான் பேசியது. அமைதியாக எழுந்து வந்து அவள் அருகில் உட்கார்ந்தேன். தள்ளி உட்கார்ந்தாள். முகம் வாடி இருந்தது. அவளின் கையை பிடித்தேன். தட்டி விட்டாள். மன்னிப்பு கேட்டேன். ஏதோ போதையில் தவறாக பேசிவிட்டேன். என்னை மன்னித்து விடு என்று சொன்னேன். அவள் முறைத்த படியே வெளியே கண்ணை காட்டினாள். வேலையாள் மலைக்கு சென்றவன் விட்டு சென்ற இரண்டு கழுதைகளின் மேய்ப்பவனை அனுப்பி இருந்தான். அவன் சொல்லுக்கு அவை கட்டுப்படவில்லை. அவன் இழுத்து பார்த்தாலும் அவை அவனுடன் செல்லவில்லை. நான் அவனை அதை இங்கேயே உள்ளே கட்டி விட்டு செல். கம்பி வேலி இருப்பதனால் வேறு விலங்குகள் வராது என்று சொன்னேன். ஜோடி கழுதையை என்று கேட்டேன். அவன் அதற்கு இல்லை அம்மா மற்றும் குட்டி கழுதை என்று சொல்லி விட்டு சாராயம் வேணுமா என்று கேட்டான் முறைத்து அனுப்பினேன். கொஞ்சம் ரொட்டியும் கறியும் கொடுத்துவிட்டு சென்றான்.

அவன் சென்றதும் அம்மாவை சாப்பிட அழைத்தேன். அவள் கண்களில் கண்ணீர். கோவம். நான் அவளிடம் சத்தியமாக தெரியாம தான் பேசினேன். என்னை மன்னித்து விடு. இனிமேல் உனக்கு பிடிக்காத எதையும் செய்ய மாட்டேன் என்று சொன்னேன். ஆனாலும் அவள் மனம் சமாதானமடையவில்லை. கெஞ்சினேன். லேசாக மனமிறங்கினாள். கைகளை உயர்த்தி அவளது கூந்தலை அள்ளி கொண்டை போட்டாள். அந்த சூழ்நிலையிலும் அவளின் முலைகள் குலுங்கியதை என் கண்கள் ரசிக்க தவறவில்லை. கண்களை துடைத்து விட்டு பேசினாள்

உன் அப்பா இறந்த பிறகு சொந்தங்கள் யாருமில்லாமல் உங்களை வளர்த்தேன். உங்களுக்காகவே வாழ்ந்தேன். வாழ்கிறேன். இளமையை உங்களுக்காகவே கழித்தேன். இப்பொழுது கூட உனக்காக தான் இதை எல்லாம் செய்கிறேன். ஆனால் எனக்கு உன் மீது உள்ள பாசத்தில் தான் செய்கிறேன். எனக்கு காம இச்சை தீர்த்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று நினைத்து இருந்தாள் இவ்வளவு நாள் தேவையே இல்லை. எனக்கு அந்த எண்ணம் கொஞ்சம் கூட இல்லை. ஆனால் உண்மையை ஒத்துக்கொள்கிறேன். நீ என்னை தொட்டதும் உணர்ச்சிவசப்பட்டேன். எனக்கு உன் ஸ்பரிசம் பிடித்து இருந்தது. நீ என்னை அணைக்கும்போதெல்லாம் உன் மீது அன்பும் பாசமும் கூடவே காமமும் வந்தது. அதே மாதிரி தான் நீயும் இருப்பாய் என்று எண்ணினேன். தவறாகி விட்டது. உனக்கு என் உடம்பு மட்டும் தான் வேண்டும். எனக்கு நீயும் உன் அக்காவும் தான் உலகம். இந்த காட்டில் யாருமில்லாத இடத்தில நீ தனியாக இருக்கிறாய் என்று பாசத்தில் தான் வந்தேன். நீ என்னை உன் அம்மாவாகவோ இல்லை ஒரு பெண்ணாகவோ பார்க்கவில்லை. உன் தேவைக்கு ஒரு அடிமை மாதிரி நினைத்துவிட்டாய். கண்களில் கண்ணீருடன் அழுதாள். நான் காலில் விழுந்துவிட்டேன். சத்தியமாக இல்லை. நான் உன்னை ஒரு காதலி போல நினைத்து தான் வாழ்கிறேன். எனக்கு உன்னை விட்டால் யாரும் இல்லை. கொஞ்சம் சாராய போதையில் தவறான வார்த்தைகளில் பேசிவிட்டேன். தயவு செய்து என்னை மன்னித்து விடு என்று அழுதேவிட்டேன். தாயன்பு பிள்ளைகளின் கண்ணீருக்கு எப்போவும் அடிமை தான். அவள் என்னை அணைத்துக்கொண்டாள். ஆனால் எனக்கு கொஞ்சம் கூட காமம் எழவே இல்லை. அந்த நிமிடம் அம்மா மகனாக இருந்தோம். சாப்பிட அழைத்தேன். அவள் அருகிலேயே அமர்ந்து ரொட்டியை கறியில் தொட்டு ஊட்டி விட்டேன். (மனதினுள் என்னை திட்டிகொண்டேன். அன்பான அம்மா அருமையான காதலியை இழக்க இருந்தேன் ). அவளிடம் சத்தியம் செய்தேன் இனிமேல் குடிக்கவே மாட்டேன். சிரித்தாள். வெளியே மழை பெய்ய ஆரம்பித்தது. சாப்பிட்டு முடித்தோம்.