என் பொண்டாட்டியுடன் லூட்டி அடித்த கருப்பன் 8 36

நான்: ” அடி அம்மோவ்! நீங்க மட்டும் என்ன திருவள்ளுவர் தமிழிலா பேசுறிங்க, மரியாதை வேணுமாம் மரியாதை. ஹீ..ஹீ..ஹீ.. சரி சொல்லு உன் குண்டி நல்லா குலுங்கி இருக்கும்.” யோகேஸ்வரி: ” ஸ்டுபிட் மான் (Stupid man ).” நான்: ” எஸ் எஸ்.. ஐ ஆம் ஸ்டுபிட். யூ ஆர் கிளெவர் பட் யூ ஆர் டூ கிளெவர். சொல்லெடி என் சூத்து அழகி.” யோகேஸ்வரி: ” நான் குழந்தைக்கு பசி போல அதுதான் அழுறான். போய் தூக்கிக் கொண்டு வாரேன் என்று மாடிக்கு ஓடிய போது ராகவன், `எனக்கும் நல்ல பசி யோகா,´ என்று பின்னாலிருந்து கத்தினான். நான் மாடிக்கு ஓடியபோது என் குண்டி தளதளவென அசைந்ததை அவன் கவனித்தானோ என்று எனக்குத் தெரியாது.நான் மகனை தூக்கிக் கொண்டு கீழிறங்க, ராகவன் என்னை ஒருவித இச்சையுடன் பார்த்தான். நான் கால்கள் தடுமாற சமாளித்து கீழிறங்கி பிள்ளையை அவனிருந்த சோபால படுக்க வச்சிட்டு அவனிடம், `ராகவா பிள்ளையைக் கொஞ்சம் பார்த்துக்கோ. இதோ ஒரு நொடியில் வந்துடுறேன்,´என் அவசர அவசரமா பாத்ரூமுக்கு போய் சலம் கழித்து விட்டு, சலத்தால் பிசுபிசுத்த தொடைகளையும் தொடை இடுக்கையும் சுத்தம் செய்து, குளிர் தண்ணீரால் முகத்தையும் கழுவிவிட்டு கண்ணாடியில் பார்த்தேன்.” நான்: ” என்னத்தைப் பார்த்தாய்? உன் முகத்தையா அல்லது உன் கீழானையா??” யோகேஸ்வரி: ” சீக்…மீண்டும். என் முகத்தை. என் உடையை. என் மகனை தூக்கிக் கொண்டு வந்தபோது அவன் உந்திய உந்தில் என் புடவை கலைந்து, ஜாக்கெட் பட்டன்கள் இரண்டு கழன்று முலைகளின் பாதி வெளியே பிதுங்கி தெரிந்தன.” நான்: ” ஓகோ..அதுதான் ராகவன் உன்னை காம இச்சை உடன் பார்த்தானா?” அவனுக்கு அன்றைக்கு நல்ல வேட்டைதான்!” யோகேஸ்வரி: ” நான் உடையை சரி செய்தது கொண்டு வெளியே வந்தேன்.” நான்: ” அவன் என்ன செய்து கொண்டு இருந்தான்?” யோகேஸ்வரி: ” ராகவன் குழந்தையோடு விளையாடிக் கொண்டு இருந்தான்.” நான்: ” ஓவ்… அவனுக்கும் என் மகன் மேல் விருப்பமா?” யோகேஸ்வரி: ” சிறு குழந்தைகள் என்றால் யாருக்குதான் விருப்பம் வராது? நான் குழந்தைக்குப் பக்கத்தில் இருந்து கொண்டு, `டீ போடட்டுமா,´ என என் குரல் கிசுகிசுப்பாக ஒலிக்க, அவன் அதற்கும் பதில் சொல்லாமல், என் விழிகளையே உற்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். நான் ராகவனை ஓரக் கண்ணால் பார்த்தபடி, `என்ன யோசனை? பதிலே இல்ல. குடிக்க எதுவும் வேணாமா?´ என்று கேட்க அவன் வேணும் என்பது போல தலையை ஆட்டினான். நான்: ” இப்போ எனக்கு புரியுது அவனின் தவிப்பு, தடுமாற்றம், தயக்கம் என்னவென்பது. சரி நீ சொல்லு உன் வாயால கேட்போம்.” யோகேஸ்வரி: ” ராகவனுடைய சங்கடமான நிலை எனக்கு பிடித்திருந்தது. வேறு ஆண் என்றால் என் தனிமையை தெரிந்து மிருகத்தனமாக என்னை கசக்கிப் பிழிந்து இருப்பான். ஆனால் இவனோ ஒரு ஜென்டில்மன் போல் நடந்துகொண்டான். தற்செயலாக என் கண்கள் அவனுடைய தொடை இடுக்கை பார்த்தது.” நான்: ” ராகவனுடைய பாம்பு எழும்பி சீறிக் கொண்டு நின்றிச்சா? அது எழும்பி நிற்காமல் என்ன செய்யும்! புருஷன் வீட்டில் இல்லை. அழகிய தங்க பஸ்பம் போன்ற பெண் ஒன்று அருகில். அவளை ஒருமுறை ருசி பார்த்தும் போட்டான். இப்போ இன்னுமொரு சான்ஸ். அவனுடைய தம்பி சும்மா தூங்குவானா? ஓகே சொல்லு.” யோகேஸ்வரி: ” உங்க குறும்புக்கு அளவே இல்லை குட்டி அத்தான். தற்செயலாக என் கண்கள் அவனுடைய தொடை இடுக்கை பார்த்த போது ராகவனுடைய பேண்ட் உப்பி மேடாக இருந்தது. அனேகமாக அவன் என்னிடம் வரும் அவசரத்தில் ஜட்டி போடாமல் வந்திருக்கணும் என்பதை எனக்கு புரிய என் உடல் சிலிர்க்க ஆரம்பித்தது. நான் எனது சங்கடத்தை வெளிக்காட்டாமல் எழுந்து கிச்சனுக்கு சென்றேன் அவனுக்கு டீ கொண்டு வருவதற்காக.” யோகேஸ்வரி: ” நான் எனது சங்கடத்தை வெளிக்காட்டாமல் எழுந்து கிச்சனுக்கு சென்றேன் அவனுக்கு டீ கொண்டு வருவதற்காக. ராகவன் குழந்தையுடன் விளையாடிக் கொண்டு இருந்தான். நான் டீயை போட்டுக் கொண்டு ராகவனை நெருங்கினேன் அதை கொடுப்பதற்காக நான் ராகவனை நெருங்கி நிற்க, அவனும் எழுந்து இருவர் உடலும் மெல்ல உரசியபடி என் கண்களை நேராக பார்த்துக்கொண்டு நின்றான்.” நான்: ” ராகவன் உன்னைப் பார்த்த பார்வையில் நீ பயந்திட்டியா?” யோகேஸ்வரி: ” இல்லை. அதற்குப் பதிலாக அவன் பார்த்த பார்வையில் என் உணர்ச்சிகள் மொத்தமும் ஒரு கட்டுக்குள் அடங்கி ஒருவித வேகத்தை கொடுக்க உடம்பெல்லாம் ரத்தம் சூடாக வேகமாக ஓடத் தொடங்கியது. என் முலைகள் வீங்கி, காம்புகள் நட்டுக்கொண்டிருந்தன. கூதி பிளவில் பிசு பிசுத்து அப்பொழுது ஒழுக ஆரம்பித்து விட்டது.” நான்: ” அதற்குள் உன்னை உண்மையில் ஓக்க ஆசை படுகிறானோ என்று உன்னுள் ஆசையும், பயமும் அதிகரித்தது. உன் புருஷன் வேறு வீட்டில் இல்லை. ராகவன் உன்னை விட இரண்டு வயது குறைந்தவன். நீ ஆசை படும் அளவுக்கு அழகாகவா இருக்கிறான். அவன் உன் வீட்டிக்கு வரும் போதெல்லாம் உன்னைச் சுற்றி வந்து இருக்கிறானே இவன் ஓத்தாலென்ன என்று நினைத்து புல்லரித்துப் போனாய் அந்த நேரம். அதுதான் உன் கூதி பிளவில் பிசுபிசுத்தது. அப்படித்தானே யோகேஷ்?” யோகேஸ்வரி: ” ம்ம்ம்ம்ம்…கரக்டா சொன்னிங்க குட்டி அத்தான். அவன் அமைதியாக முகத்தில் ஒருவித ஏமாற்றத்தை பிரதிபலித்தபடி அப்படி என்னை விடாமல் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, நான் அவனின் அமைதியை, `ஏன் ராகவா ஒரு மாதிரி இருகிறாய்? நான் போட்ட டீ உனக்கு பிடிக்கலையா? ஏதும் குறைச்சலா?´என்று குலைத்தேன். ராகவன் அதற்கு, `நான் இன்னும் டீயை வாயில் வைக்கலையே யோகா. ஆமாம்.. நீ போட்ட டீயில் ஒரு குறை இருக்கு.´என்றான். நான் என்ன குறை என்று கேட்டேன்.” நான்: ” அவன் என்ன குறையாம்? சீனி கம்மி என்றானா? அவன் தானே டீயை இன்னும் வாயில் வைக்கலையே, பின்னே என்னவாம்?” யோகேஸ்வரி: ” அவன் சொன்னான், `டீ சாயம் சரியான தடிப்பாக இருக்காம். கொஞ்சம் அது விட்டா நல்லா இருக்கும்,´என்றான்.” நான்: ” என்ன அது!” யோகேஸ்வரி: ” அது என்றால் தெரியாதா உங்களுக்கு குட்டி அத்தான்? அதுதான்.” நான்: ” அதுதான் என்றால். புரியல்லையே எனக்கு. ம்ம்ம்ம்….ஓஓஓ..இப்போ புரியுது எனக்கு. சொல்லு சொல்லு.” யோகேஸ்வரி: ” (சிரிக்கிறாள்) டீக்கு கொஞ்சம் பால் விட்டால் நல்லம் என்றான். கொஞ்சம் பொறு நான் கிச்சனுக்கு போய் பால் எடுத்துக் கொண்டு வாரேன் என்று மெல்ல ராகவனின் உரசலில் இருந்து என்னை விடுவித்து முந்தானையை சரி செய்தபடி அவனை சமாதானப்படுத்தி போக வெளிக்கிட அவன், `ஏன் கிச்சனுக்கு போறாய் யோகா பால் கொண்டுவர. இங்கேயே இருக்கே,´ என அவனுடைய பார்வை மெல்ல கீழிறங்கி கனத்த முலைகளை பார்வையால் வருடியபடி, ` எனக்கு எது புடிக்கும் என்று உனக்கு தெரியாதா யோகா? கேட்டாத்தான் கொடுப்பீயா? உனக்குத் தெரியாதா யோகா என் அன்பே,´ என்று கூறி எனது மார்பின் பிளவுகளை அவனின் மூச்சு காற்று மெல்ல தாக்க எனதுதடுமாற்றம் அதிகரித்தது. குழந்தையுடன் மாடியை விட்டு இறங்கிய வேகத்தில் குறையத் தொடங்கிய உணர்ச்சிகள் அதே வேகத்தில் மறுபடியும் வேகம் பெற்று உடலை உணர்வுகளை ஆக்கிரமிக்கத் தொடங்கியது.” நான்: ” நீ உடனே அவனது டீக்குள் முலைப்பாலை பிழிஞ்சு விட்டியா?” யோகேஸ்வரி: ” ம்ம்ம்…உடனே இல்லை. நான் அவனிடம், `அப்பறம் என்ன வாய தொறந்து சொல்ல வேண்டியது தானே ராகவா! ஏன் கேட்டா என்ன கொறைஞ்சா போய் விடுவாய்? உனக்கு எது புடிக்கும் என்று எனக்கென்ன தெரியும்?´ என்று சொல்ல…” நான்: ” எனக்கென்ன தெரியும்? என்று நீ சொல்ல…” யோகேஸ்வரி: ” ராகவன் `யோகா நீ எது கொடுத்தாலும் அது எனக்கு புடிக்கும். இந்தா இருக்கே அதை கொடு,`என்று தன் இரு விழிகளால் சுட்டிக் காட்டினான். நீ: ” நீ என்ன சொன்னாய்?” யோகேஸ்வரி: ” நான் ம்ம்ம்… என கிசுகிசுத்து, சற்று தயங்கி, `ராகவா… உனக்கு எல்லாத்தையும் பிழிஞ்சி டீக்குள்ளே விட்டேன்னா குழந்தைக்கு ஒண்ணுமே இல்லாமல் போயிடும். அவனோ பசியில இருக்கிறான். முதல்ல குழந்தைக்கு ஊட்டிப் போட்டு தான் மிச்சம் உனக்கு ராகவா,´என்றேன்.