“இனிமே என் பக்கத்துல வந்த, அப்பா சொல்லிடுவேன்” என்றாள்
எனக்கு ஒரு நிமிடம் என்ன நடந்தது என்று புரியவில்லை, புவனா வேகமாக சமையல் அறையை விட்டு வெளியே செல்ல, சிறிது நேரத்தில் சித்ரா அக்கா சமையல் அறைக்கு வந்தாள்.
“என்னடா சத்தம் கேட்டுச்சு” என்றாள்
“தண்ணீ குடிக்க வந்தேன், தெரியாம புவனா அக்கா பின்னாடி கை பட்டுடுச்சு, அதுக்கு அக்கா அடிச்சிட்டா” என்றேன்
“நேத்து நீ அடிச்ச அடிக்கு உன்ன கொஞ்சுவான்னுல நினைச்சேன் நீ என்னடான்னா அறைஞ்சிட்டா சொல்ற” என்று சிரித்தவாறு கூறிவிட்டு சென்று விட்டாள்
எனக்கு என்ன செய்வது என்றே புரியவில்லை, நான் எதுவும் பேசாமல் என் அறைக்கு சென்று படுத்து விட்டேன். என் அம்மா வந்து சாப்பிட அழைத்தார்கள், எனக்கு பசிக்கவில்லை என்று கூறிவிட்டு படுத்தே இருந்தேன். மதியம் சாப்பாட்டிற்கு 3 மணிக்கு சென்று ஒரு கரண்டி சாப்பாடு மட்டும் பேருக்கு சாப்பிட்டு விட்டு என் அறைக்கு வந்து விட்டேன். பிறகு சித்ரா அக்கா என்னை தேடி, என் அறைக்கு வந்தாள். மாமா uன்னை பார்க்கணுமாம் என்று கூறி என்னை கீழே வர சொன்னாள். இல்லைக்கா நான் நைட் மாமாவ பார்க்குறேன் இப்ப எனக்கு தலை வலி என்று சொல்லி படுத்துவிட்டேன். சித்ரா அக்காவும் கதவை திறந்து வைத்து விட்டு சென்று விட்டாள். சிறிது நேரத்தில் சரஸ்வதி வந்து, நலம் விசாரித்து விட்டு உடம்பை பார்த்துக்க சொல்லி விட்டு சென்றாள்.
இரவு 8 மணிக்கு தூங்கி எழுந்தேன், முகம் கை கால் கழுவி விட்டு கீழே சென்று மாமாவிடம் கொஞ்ச நேரம் பேசிக்கொண்டு இருந்தேன். பின்பு அனைவரும் ஒன்றாக அமர்ந்து இரவு உணவு சாப்பிட்டோம், அப்போது புவனா அக்காவை பார்த்தேன், ஆனால் அவள் என்னை பார்ப்பதை தவிர்த்தாள். எனக்கு வாழ்க்கையே வெறுத்துவிடும் போல் இருந்தது. மீண்டும் நான் சோகமாக என் அறைக்கு சென்று படுத்து கொண்டேன். ஆனால் தூக்கம் வரவில்லை. சிறிது நேரத்தில் வீட்டில் சத்தம் குறைந்து அனைவரும் படுத்துவிட்டனர் என்பதை எனக்கு உணர்த்தியது. அப்போது புவனா அக்காவின் அறை கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்டது. புவனா அக்கா அறைக்கு வந்து விட்டாள் என்று உணர்ந்து, அவளிடம் சென்று பேசலாமா என்று நான் எண்ணும்போது, அக்காவின் கோவப்பார்வை என் நினைவுக்கு வர, வேண்டாம் நாளை ஒரு நாள் பொறுத்து பார்போம் என்று முடிவு செய்தேன். பல நினைவுகள் மனதில் ஓடிக் கொண்டு இருக்க, எவ்வளவு நேரம் அப்படியே இருந்தேன் என்று எனக்கு தெரியவில்லை,
என் அறை கதவு திறக்கப்படும் சத்தம் கேட்டு சுயநினைவுக்கு வந்தேன். அறைக்குள் வருவது ஒரு பெண் என்று அறிந்து, புவனா என்று நானாக யூகித்து மகிழ்ந்தேன். ஆனால் பின்பு உருவத்தை வைத்து அது புவனா அக்கா இல்லை என்பதை உருதிப்படுத்தி கொண்டு.
“யாருது” என்றேன்
“நான் தான்டா” என்றாள் சித்ரா அக்கா
“என்னக்கா இந்த நேரத்துல” என்றேன்
“எனக்கு உன்கிட்ட ஒரு சந்தேகம், அதான் கேட்க வந்தேன்” என்றாள்
“சாப்பிடும் போதே கேட்டு இருக்கலாமே, சொல்லுக்கா” என்றேன் (இருப்பினும் மனதிற்குள் ஒரு பயம், ஒரு வேளை நேற்று பார்த்ததை பற்றி கேட்க போகிறாளோ என்று)
என் அருகில் அமர்ந்தாள் “உனக்கும் புவனாவுக்கு என்ன சண்டை” என்றாள்
“சண்டையெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லைக்கா” என்றேன்
“எனக்கு எல்லாம் தெரியும் உண்மைய சொல்லு” என்றவள் என் தலையை தூக்கி அவள் மடியில் வைத்தாள்
“காலையில சொன்னேன்ல தெரியாம புவனா அக்கா பின்னாடி கை பட்டுடுச்சு, அதுக்கு அடிச்சுட்டான்னு” என்றேன்
“பொய் சொல்லாத பின்னாடி அடிச்சதுக்கு அடிச்சாலா? இல்லை நேத்து நைட் நீ அவ புண்டைல அடிச்சதுக்கு அடிச்சாலா?” என்றாள்
நான் எதுவும் பேசாமல் மெளனித்தேன். ஏனென்றால் சித்ரா அக்கா அனைத்தையும் பார்த்து விட்டாள் என்பது எனக்கு தெரியும், எனவே இல்லை என்று நாடகம் போட நான் விரும்பவில்லை. இப்போது சித்ரா அக்கா என் தலைக்கு நேராக அவள் முலை வைத்து அழுத்தினாள். புவனா அக்காவை விட பெரிய முலை என் முகத்தில் அழுத்தியது.