உன் கணவர் என்ன செய்றார் ரேவதி? – ராஜ் அவளது இடுப்பை பார்த்துக்கொண்டே கேட்டான்
அவரு மார்க்கெட்டிங் ஹெட்டா இருக்காரு. லீடிங் கன்ஸ்டரக்சன் கம்பெனில. விக்னேஷ் அண்ணாவோட க்ளோஸ் ப்ரண்ட்.
நைஸ்
என்ன அண்ணி பேசாம சாப்பிடுறீங்க? – ரேவதி காமினியைப் பார்த்துக் கேட்டாள்.
ஹேய்… சாப்பாடு சூப்பரா பண்ணியிருக்க. அப்புறம்… அண்ணிலாம் வேணாம். பேர் சொல்லியே கூப்பிடு.
ம்.. சரி. நீங்க ரொம்ப அமைதியா அடக்கமா இருக்கீங்க.
இதைக்கேட்டதும் காமினி புன்முறுவல் பூத்தாள்.
ரேவதி… காமினி கோபப்பட்டு நீ பாத்திருக்கியா? – ராஜ் கேட்டான்
இல்லையே… அவங்க கோபப்படுவாங்களா. எப்பவும் சாந்தமாத்தான் இருக்காங்க
இப்போ கோபப்படுவா பாரு. காமினிகிட்ட ஒரு பொருள் இருக்கு. அது முன்னூறு ரூபாதான் ஒர்த்து. மேக்சிமம் ஐநூறு ரூபாய்க்கு போகும். அத உன் ஹஸ்பண்ட்கிட்ட சொல்லி மார்க்கெட்டிங் பண்ணி நல்ல அமௌன்ட்க்கு பேசமுடியுமா? 5 லட்சம் வரைக்கும் கொடுக்க ஆளிருக்கு.
காமினிக்கு சுர்ரென்று கோபம் வந்தது.
என்னது? முன்னூறு ரூபா பொருள வாங்க 5 லட்சம் வரைக்கும் தர்றாங்களா அப்படி என்ன பொருள் வச்சிருக்காங்க காமினி
அத காமினிகிட்டயே கேளு ரேவதி என்றான் விக்னேஷ். சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டு
என்ன காமினி அது? – அப்பாவியாய் ரேவதி கேட்க, காமினி முறைத்தாள். ராஜ்ஜை கோபமாய் ஒரு பார்வை பார்த்துவிட்டு பதில் பேசாமல் கை கழுவ எந்திரிக்க, ராஜ் இடது கையால் அவள் குண்டியில் ஒங்கி ஒரு அடி கொடுத்தான். சுள்ளென்று வலித்தது காமினிக்கு.
ஸ்ஸ்ஸ்…ஆஆ…பொறுக்கி… என்று திட்டிக்கொண்டே முறைப்போடு போனாள். ரேவதி என்ன நெனப்பா ச்சே…. அவ எல்லாம் தெரிஞ்சுதானே எனக்கு புடவை கட்டிவிட்டா. இருந்தாலும் அவ முன்னாடி இப்படி தட்றானே
சாப்பிட்டு முடித்தார்கள்.
அழகான பெண்கள் நல்லா சமைக்கவும் செய்றாங்க என்று ரேவதியைப் பார்த்துச் சொன்னபடியே கிச்சனுக்குள் போனான் ராஜ். அங்கே கை கழுவிவிட்டு, துடைக்க காமினியின் ஸ்கர்ட்டைப் பிடித்து இழுக்க அவள் தட்டிவிட்டுவிட்டுப் போனாள். இதைப் பார்த்து பின்னால் வந்த ரேவதி சிரிக்க,
உங்க முந்தானை கிடைக்குமா? என்றான் குறும்பாக.
ரேவதிக்கு ஜிவ்வென்றிருந்தது. அவள் முந்தானையை சுற்றி இடுப்பில் சொருகியிருந்தாள்.
கிடைக்குமா? – மறுபடியும் கேட்டான்
ம்… – வேறுபக்கம் திரும்பிக்கொண்டு வெட்கத்தோடு சொன்னாள்.
ராஜ் அவள் முந்தானை நுனியைப் பிடித்து இழுக்க, அது இடுப்பிலிருந்து உருவப்பட்டு விழுந்தது. ரேவதிக்கு திக் திக்கென்றது. திடீரென்று ராஜ் டேப்பிலிருந்து கொஞ்சம் தண்ணீர் பிடித்து, புடவையை விலக்கி அவள் குழிந்த தொப்புளில் அடிக்க, துடித்துப்போனாள். திடீரென்று சில்லென்று தண்ணீர் தொப்புள் குழிக்குள் விழுந்ததும் சுகமும் வெட்கமும் கலந்து நாணி தலைகுனிந்தாள்.
ராஜ் தன் கையை துடைத்துவிட்டு அதே முந்தானையால் அவள் தொப்புளையும் தொட்டுத் துடைக்க, ரேவதி கூச்சத்தில் தொப்புளை உள்ளிழுத்துக்கொண்டு முனகினாள். பொங்கிவந்த நாணத்தை அடக்கிக்கொண்டு கசங்கிய முகத்தோடு அவனைப் பார்த்தாள்.