அதிர்ஷ்டக்காரன் பாகம் 10 76

நிலமை மெல்ல சுமூகமாகிக் கொண்டு இருந்தது… ஆன்ட்டியும் இதுதான் சமயம் என்று
“அதுதானே… என் மகள்தான் அடக்கமான பொண்ணாச்சே?… அவளை ரூமுக்குள் இழுத்துட்டுப்போய் கசமுசா பண்ணியது யாரு?…
“ கள்ளச்சிரிப்பு சிரித்தவள்…
“அப்படித்தான் கசமுசா பண்ணுவதாய் இருந்தால் துணியை தூக்கிட்டு பண்ண வேண்டியதுதானே?…

எனக்கு சிரிப்பாய் இருந்தது…
“நான் துணியைத்தூக்கிட்டுத்தான் பண்ணலாம்னுதான் நினைச்சேன்… ஆனா உங்க மகள்தான் எல்லாத்தையும் அவுத்துப் போட்டுட்டா….”

“ச்சீ…. அம்மா அண்ணன் சொல்லறதை நம்பாதீங்க அம்மா… நான் எல்லாத்தையும் அவுக்கலே… அண்ணன்தான் புடிச்சு எல்லாத்தையும் கழட்டி வீசினாரு…” பத்மினி அவசரம் அவசரமாக சொன்னாள்..

“சரி… நான்தான் கழட்டினேன்னு வச்சுக்கலாம்… உங்க மக தடுக்க வேண்டியதுதானே?… நான் சும்மா தொட்டுத்தான் கழட்டலாம்னு நினைச்சேன்….. ஆனா…. பத்மினிதான் வேகவேகமா எல்லாத்தையும் கழட்டி மூலைக்கு ஒன்னா வீசி எறிஞ்சுட்டா…”

“ஏண்டி அப்படியா செய்தே?…” ஆன்ட்டி பொய்யாய் கோபித்தாள்…

“அவசரத்திலே ஓரமாத்தான் வைக்கலாம்னு நினைச்சேன்… அதுக்குள்ளே அண்ணன் அடுத்த துணியை அவிழ்க்க தெரியாம கிழிச்சுட்டா என்ன பண்ணறதுன்னு அவசரம் அவசரமா கழட்டியது… அப்படி ஆயிடுச்சு..”

“ஆமாம் ஆமாம்…. உங்க அண்ணன் கிட்டே ஜாக்கிரதையா இருக்கனும்… என்னோட துணியைக் கூட கிழிச்சு எறிஞ்சுட்டான்…. அப்படியே என்னையும்…” ஆன்ட்டி போலி வருத்தமாய் சொன்னார்கள்..

“சும்மா பொய் சொல்லாதீங்க ஆன்ட்டி… உங்க துணியை கிழிச்சேன்… இல்லையின்னு சொல்லலே.. ஆனா உங்களை அப்படி பண்ணலையே?… பக்குவமாத்தானே செஞ்சேன்….

“அவன் சொல்லறதை நம்பாதடி… அம்மா உடம்பை புண்ணாக்கிட்டான்….. முலைகளை எல்லாம் எப்படி கீறி வச்சிருக்கான் தெரியுமா?…” ஆன்ட்டி … சரளமாக பேசினார்கள்…

“சொன்னா எப்படித்தெரியும்?… ஜாக்கெட்டை அவுத்து காட்டினாத்தானே தெரியும்?..” நான் சீண்டினேன்..

“அதுஎல்லாம் நீ சொல்லி நான் பண்ணமாட்டேன்…. உன்னை நம்ப முடியாது… மறுபடியும் உனக்கு மூடு வந்துட்டா… அப்புறம் என் கதி அதோ கதிதான்…என் மகளுக்கு நான் தனியா காட்டிக்கிறேன்….”

பத்மினியின் கண்கள் ஒருவிதமான சிலிர்ப்பில் பளபளத்தது… இதழ்களில் புன்னகை மலர்ந்தது…

“ஆன்ட்டி.. உங்க முலைகளை காட்டறப்போ… அப்படியே உங்க மகளுடையதையும் பாத்துக்கங்க… அங்கேயும் ஏதாவது கீறல் இருக்குதான்னு….”

“அதுதான் நான் அப்பவே பாத்துட்டேனே!!!!” நாக்கை கடித்துக்கொண்டாள்…

பத்மினி முகம் சிவந்தாள்….பார்ப்பதற்கு அவ்வளவு அழகாய் இருந்தாள்…

“எப்போ ஆன்ட்டி பாத்தீங்க?… நான் பத்மினியை மல்லாத்தி போட்டு ஓக்கறப்பவா?.. இல்லை பத்மினி என்னை மல்லாத்தி போட்டு ஏறி குதிச்சுட்டு இருந்தாளே… அப்பவா?…” நான் உரையாடலை வளர்த்தினேன்…

“நீ அவளை வெளியே தூக்கிட்டு வந்ததில் இருந்தே பாத்துட்டேதான் இருக்கேன்…. பாத்து பாத்து பூரிச்சு போய் கிடக்கறேன்…..”

“எதை பார்த்து ஆன்ட்டி உங்களுக்கு பூரிப்பு வந்துச்சு?…” நான் ஆன்ட்டியை கேட்டவாறே பத்மினியை நோட்டமிட்டேன்…. பத்மினி நாணத்தால் தலையை கவிழ்ந்து கொண்டாள்…

“என் மகள் எவ்வளவு அழகாய் இருக்கான்னுதான்… முன்னாடியும் … பின்னாடியும் என்னமா வளர்ந்திருக்கா?… இதுநாள் வரைக்கும் நான் கவனிக்கவே இல்லை… இன்றைக்குத்தான் கவனித்தேன்..” ஆன்ட்டி பூரிப்பாய் பேசிக்கொண்டு இருந்தார்கள்…

“முன்னாடியும், பின்னாடியும்னு சொன்னா?… அதுகளுக்கு பேர் இல்லையா?…” நான் கிண்டல் பண்ணினேன்…

“நான் சொல்லிடுவேன்… பாவம் என் மகளுக்குத்தான் வெட்கமா இருக்குமேன்னு யோசிக்கிறேன்..” ஆன்ட்டி.. இழுத்தாள்…

“நீங்க சும்மா சொல்லுங்க அம்மா… எனக்கொன்னும் வெட்கம் இல்லை… அண்ணனுக்கு அப்படி பேசினாத்தான் பிடிக்கும்… அண்ணனும் அப்படித்தான் பேசுவார்…” பத்மினி அவசரம் அவசரமாக சொன்னாள்…

2 Comments

Comments are closed.