அணைக்கும் அக்கா! இனிக்கும் தங்கை! மடக்கிய அண்ணி! மடங்கின அம்மா! 2 230

“ஒன்னுமில்லை..டா! சும்மாதான் சொன்னேன்!! அந்த பொண்ணு பேர் இன்னா சுஜாதா….தானே, அவ இங்கே வந்தப்ப நீ விட்ட ஜொல்லு, ஞாபகம் வந்துடுச்சி!! நீயும் வயசு பையன்! அதுவில்லாமே ஆள் ஜம்முனு ஆயிட்டே! இப்பல்லாம் வயசு பெண்ணை வச்சிருப்பதை விட, வயசு பையனை வச்சிருப்பதுதான் பயமாயிருக்கிறது..டா!” சிரித்து சொல்லிகொண்டே, என் தலையை குட்டிகொண்டே!! சொன்னாள்!!

“ச்ச்சீ!ச்ச்சீ!போம்மா! நானா ஜொல்லு விட்டேன்! அவதான் என்னையே உற்று பாத்ததாய், அக்காவும் மாலுவும் சொன்னாங்க!!!!”

“சரி..டா! ரொம்ப வெட்கப்படாதே…டா! அவதான் உன்னை பார்த்ததாகவே வச்சுக்கோ? அதுதான் தனியா அனுப்ப பயப்படுறேன்..ன்னு வச்சுக்கோயேன்!!அய்யாவுக்கு முகம் வழியறதைப்பாரு” என்னை கேலி பண்ணினாள்!! நானும் குஷியோடு கிளம்பினேன்!! வண்டியில் அம்மா,வழக்கம் போல என்னை ஒட்டி அமர்ந்து வந்தாலும் இரண்டு நாள் அனுபவத்தில், என் முதுகில் அம்மாவின் மாங்கனிகள் அழுந்தும் சுகம் அதிகமாய் தேவைப்பட, அடிக்கடி ப்ரேக் அடிக்க ஆகா என்ன சுகம்?எல்லாரையும் விட அம்மாவின் ஐட்டம் பெருசல்லவா?

அங்கே வீட்டிற்கு போனால் வீடு பூட்டியிருந்தது!!அடடே! இப்போ என்ன செய்வது..ன்னு யோசிக்கையில் பக்கத்து வீட்டு ஆண்ட்டி சாவியுடன் வந்து, இவங்க கோவிலுக்கு போயிருப்பதாக சொன்னாள்!! நான் உடனே அம்மாவிடம்,

“சரி..ம்மா! கிளம்பலாமா? போன் பண்ணிட்டு வந்திருக்கலாம்?..ன்னு சொல்ல அவளோ!!

“இருடா! வீடு எப்படி இருக்கு..ன்னு பாத்துட்டு போலாம்!! இப்போ வேணா போன் பண்ணி பாரேன்! எப்ப வராங்க..ன்னு தெரிஞ்சிக்கலாம்..ன்னு ” சொன்னாள்!!நான் கதவை திறந்து உள்ளே போனேன்!! அம்மா அந்த ஆண்ட்டியுடன் பேசிக்கொண்டிருந்தாள்!! போனெடுத்து அவர்களை பிடித்தேன்!!

அவர்கள் உடனே வந்துவிடுவதாயும் ஒரு பதினைந்து நிமிடம் கழிச்சி போன் பண்ணுவதாய் சொன்னனர். நாங்களும் வந்தது வந்தோம்!! பார்த்துட்டு போயிடலாம்..ன்னு காத்திருக்க முடிவு செய்தோம்!!அம்மா என்னிடம்!!

“டேய்! நீ வேண்டுமானால் ரெஸ்ட் எடுடா! நான் ஆண்ட்டியிடம் பேசிவிட்டு வருகிரேன்..ன்னு” சொல்ல நானும் எங்கள் ப்ளாட்டை சுற்றி பார்க்க உள்ளே வந்தேன்!!சும்மா சொல்லக்கூடாது!! அந்த ஜோடி வீட்டை ஜம்முனு வைத்திருந்தது!!படுக்கை அறை படு சுத்தமாயிருந்தது!! கசங்காத பெட்!! அழகான இளஞ் சிவப்பில் மெத்தை விரிப்பு!! மூடு வருகிராப்புல ஒரு ஜோடி கிளி லவ் பண்ணுவதுபோல வால்போஸ்டர்!! ஆகா! எவளாவது மாட்டினால் இந்த கட்டிலே கதறும் அளவிற்கு குமுறலாமே?..ன்னு மனசு ஏங்கியது!!ஆனா இப்போதைக்கு ஏக்க பெரு மூச்சு மட்டுந்தான் விட முடியும்!! நம்முடைய கதா நாயகிகள் எவளும் இங்கே இல்லையே!!! “டேய்! நான் இங்கே இந்த ரூமிலேதான் இருக்கேன், நீ எங்கேடா இருக்கே?” அம்மாவின் குரல். “அம்மா! நான் பெட் ரூமில் இருக்கேன் இங்கே வாங்க..ம்மா” அடடா அம்மா இருப்பதை நான் கருத்தில் கொள்ளவில்லையே!! என்ன ஒரு முட்டாள் நான்? முயற்சி பண்ணலாமா?மடியுமா? முரண்டு பிடிக்குமா? தெரியலையே? முயற்சி செய்…டா,முடியலை..ன்னா விட்டுடு!! அவளாவே வந்தா கேட்பாள்? நம்மதான் ஆரம்பிக்கணும்!! நல்லா சான்ஸ் இது விட்டுவிடாதே..ன்னு மனசு துடிதுடித்தது!! சரி நடப்பது நடக்கட்டும்!! முயற்சிப்போம்..ன்னு அங்கிருந்த தெலுகு கதை புத்தகங்களை ஒரு பார்வை பார்த்து கொண்டிருந்தேன்!! என்ன செய்யலாம்? நேரமும் கம்மியாத்தான் இருக்கு!!

அதே நேரம் செல்போனில் அந்த ஜோடி தாங்கள் வர நேரமாகும்..னு சொல்ல, இங்கேயா இருப்பதா வேண்டாமா..ன்னு அம்மாவை கேட்கலாமு…ன்னா ஆளை காணவில்லை!!பக்கத்து ரூமில் என்னமோ வேடிக்கையான சத்தம் அம்மாவின் குரல்தான்!! ஓடிசென்று பார்த்தால் அம்மா பாத்ரூமிலிருந்து அப்படியே தலையெல்லாம் நனைந்து புடவை நனைந்து வர!! பதட்டத்துடன் நான்!!

“என்னாச்சும்மா?”

“ச்சீ!ச்சீ! ஒன்னுமில்லைடா! பாத்ரூமில் இருந்த குழாயை எப்படியோ திருப்ப தெரியாமல் திருப்பிட்டேன் பட்டுனு ஷவரில் தண்ணி கொட்ட ஆரம்பிச்சுடுச்சு..டா! நிறுத்துவதற்கு முன்னமே இப்படி நனைஞ்சுட்டேன்.”