வெட்கத்தில் முகம் சிவந்து நிற்கும் அவளை ராஜ் பார்த்து ரசித்தான். அவளருகில் வந்து தன் ஆள் காட்டி விரலால் அவளது புடவையை ஒதுக்கினான். அவளது ஆழமடித்த தொப்புள் பார்வைக்கு வந்தது. அந்த அறையில் அது சூரியன் போல் ஜொலித்தது.
கடவுளே….என்ன ஒரு அழகு….. ராஜ் அவளது இடையை ரசித்தான்.
காமினி வெட்கத்தில் அவனது விரலிலிருந்து புடவையை விடுவித்து தொப்புளை மறைத்தாள்.
இன்னைக்கு வழக்கத்தைவிட கொஞ்சம் எறக்கமா கட்டியிருக்கீங்க. அழகா இருக்கு.
சொல்லிவிட்டு கிளம்பினான். பெருமூச்சு விட்டபடியே புடவை முடிச்சை மேலே தூக்கி வழக்கமாக வைக்கும் இடத்தில் வைத்தாள் காமினி. எல்லாத்தையும் நோட் பன்றான்!
கடவுளே இந்த மீட்டிங் சக்ஸஸ் ஆகக்கூடாது என்று வேண்டிக்கொண்டாள். ஆனால் டபுள் சந்தோசத்தோடு திரும்பி வந்தான் ராஜ்.
யு ஆர் சச் எ லக்கி கேர்ள் காமினி என்று மனமார புகழ்ந்தான்.
போச்சு…இனிமேல் மீட்டிங் நாட்களில் சுடிதாரில்தான் வரவேண்டும்…அப்போதுதான் இவனிடமிருந்து தப்பிக்க முடியும் என்று நினைத்துக்கொண்டாள். ஏதோ ஒரு ஆர்வத்தில்.. தன்னை அழகி என்று காட்டிக்கொள்ள சில நாட்கள் செக்சியாக புடவை அணிந்தது தப்பாகி போய் விடுமோ? என்று பயந்தாள். கடவுளே… நான் விக்னேஷின் மனைவி. ராஜ் உட்பட இங்கிருக்கும் ஆண்கள் பார்வை..என்மேல் தவறாக விழாதவாறு நான் நடந்துகொள்ள வேண்டும். விக்னேஷுக்கு ஒரு உத்தம பத்தினியாக நான் இருக்கவேண்டும்.
நாட்கள் கடந்தன. காமினி இப்போதெல்லாம் இழுத்துப் போர்த்திக்கொண்டு வந்தாள். அது அவளை இன்னும் அழகாக காட்டியது. ராஜ்கு அவள் மேல் காதலும் காமமும் பெருக்கெடுத்து ஓடியது. காமினி வெகு சுலபமாக தன் உறுதியை அசைத்துவிட்டாள் என்பதை உணர்ந்தான். வேறு வழியில்லை… காமினி கீதா என்ற இந்தக் குடும்பக் குத்துவிளக்கை குனிய வைத்து குத்தினால்தான் நிம்மதி என்று மனது அடித்துக்கொண்டது. ஆனால் எப்படி? தப்பாக பார்க்கிறான், தப்பாக பேசுகிறான் என்று விக்னேஷிடம் சொல்லிவிட்டால்? விக்னேஷ் எப்படி ரியாக்ட் பண்ணுவான்? இப்போது அனைத்து நண்பர்களும் தொடர்பில் இருக்கிறார்கள். அனைவருக்கும் குடும்பங்கள் இருக்கிறது. அதனால் கெட்ட பெயர் எனக்குதான்.
அவன் ரியாக்சன் எப்படி இருக்கும் என்பதையும் தெரிந்துகொள்ளவேண்டும். காமினியை உடனே கையைப் பிடித்து படுக்க கூப்பிடாமல் மெதுவாக மெதுவாக அவளை கரைக்கவேண்டும் என்று முடிவு செய்தான். அவளது வாளிப்பான கட்டழகு அவனை பாடாய் படுத்தியது.
ஒருநாள் தன் குடும்பத்துக்கு நெருக்கமான உறவினர்கள் வருகிறார்கள் என்று காமினி லீவு போட்டிருந்தாள். காலையில் உறவினர்களோடு கோவிலுக்குப் போய்விட்டு வந்து அப்போதுதான் கிச்சனில் நின்றுகொண்டிருந்தாள். பச்சை நிற பட்டு சேலை பட்டு ஜாக்கெட்டில் ஜொலித்தாள்.
தேவதை மாதிரி இருக்கிறாய் கீதா…. என்று கிறக்கமாய் சொன்னான் விக்னேஷ். அவனும் லீவு போட்டிருந்தான்.
அவளை அனைத்து முத்தமிட்டான்.
சீ..போங்க…. எல்லாரும் இருக்காங்க இப்பப் போய்… என்று சிணுங்கி ஓடினாள். கிச்சனுக்குள் நுழைந்தாள். காலிங் பெல் அடித்தது.
வாங்க ராஜ்…வாங்க…. காமினி… உங்க பாஸ் வந்திருக்கார்.
இவர் எதுக்கு இப்போ வந்திருக்கார் என்று நினைத்தபடியே ஹாலுக்கு வந்து ஹாய் ராஜ் வெல்கம் என்றாள்.
ஹாய் விக்னேஷ்… நீயும் ஹாஸ்பிடலுக்கு லீவு போட்டுட்டியா? ஹாய் காமினி என்ன பட்டுப்புடவைல கிச்சன்லர்ந்து வர்ரீங்க?
கோயிலுக்கு போயிட்டு வந்தோம் ராஜ்… என்றான் விக்னேஷ்.
எனக்கு கஸ்டமரோட ஒரு மீட்டிங் இருக்கு. அதான் காமினிய பாத்துட்டுப் போலாம்னு வந்தேன்.(உண்மையில் அவனுக்கு அவளை பார்க்காமல் இருக்க முடியவில்லை)
காமினி இதைக் கேட்டதும் திடுக்கிட்டாள். அவன் எதுக்கு வந்திருக்கிறான் என்பது புரிந்தது. போச்சு… என்று நொந்துகொண்டவாறே கிச்சனுக்குள் போய் நின்றுகொண்டாள்.
ஓ… காமினிகிட்ட பைல் எதுவும் இருக்கா? என்றான் விக்னேஷ்
ஒரு டாகுமெண்ட் இருக்கு. அத அவங்க காட்டினா போதும்
காமினி…உன்கிட்ட டாகுமெண்ட் ஒண்ணு இருக்காமே…. அங்க என்ன பண்ணிட்டிருக்க…இங்க வா.
காமினி பட்டுப்புடவை சரசரக்க தயங்கியபடியே வந்தாள். என்கிட்ட எந்த டாகுமெண்டும் இல்லையே
உன்கிட்ட எப்பவுமே ஒரு டாகுமெண்ட் இருக்குமே காமினி…. வட்டமா.. ஒவ்வொருதடவை நான் மீட்டிங் போகும்போதும் நீ காட்டுவியே…. மறந்துட்டியா
காமினி திடுக்கிட்டாள். தொப்புளைத்தான் கேட்கிறான். பாவி. அவள் தர்மசங்கடத்தோடு பேசாமல் நின்றாள்.
என்னாச்சு மாப்பிள்ளை? என்றபடி வந்தாள் அவளது அம்மா.
ஒண்ணும் இல்லை அத்தை. இவரு நம்ம கீதாவோட MD. கீதாகிட்ட ஒரு டாகுமெண்ட் இருக்காம். அத வாங்க வந்திருக்கார்.
வணக்கம் தம்பி. மருமகன் உங்கள பத்தி நெறைய சொல்லியிருக்கார். நான் கீதாவோட அம்மா.
வணக்கம் ஆண்ட்டி.. ஒவ்வொரு தடவை நான் மீட்டிங் போகும்போதும் காமினியோட டாகுமெண்ட பாத்துட்டுதான் போவேன். அதான் வந்தேன்.
காமினி கீதா இல்லாமல் மீட்டிங்கே நடக்காதுபோல என்ற எண்ணம் அங்கிருந்த அனைவருக்கும் வந்திருந்தது.
அது என்னன்னு பாத்து காட்டு காமினி… ராஜ் பாத்துட்டுப் போகட்டும்.
காமினி தவித்தாள். எல்லார்கிட்டயும் சொல்றான். சே…
ரூமுக்குள் போய் கடமைக்கு இரண்டு பேப்பரை எடுத்துக்கொண்டு வந்தாள். தொப்புள் தெரியுமாறு நடந்து வந்தாள். விக்னேஷுக்கும் அவளது தாய்க்கும் நடுவில் சற்று பின்னால் நின்றுகொண்டு அந்த இரண்டு பேப்பரையும் மார்புக்கு பக்கத்தில் வைத்துக் காட்டினாள். கீழே தொப்புள் டாலடித்தது. பட்டுச் சேலையில் அவள் தொப்புள் அழகாய் இருந்தது.
போதுமா? என்றாள் கண்களாலேயே.
சரியா தெரியலை காமினி…. பக்கத்துல வந்து காட்டுங்களேன்.
காமினி கண்களை விரித்தாள். நோ…என்று தலையசைத்தாள். அல்ரெடி தன் கணவனையும் தாயையும் ஏமாற்றி காட்டிக்கொண்டிருக்கிறாள். இது போதாதாமா இவனுக்கு? பொறுக்கி
பக்கத்துல போய் காட்டு காமினி… இங்கிருந்து காட்டினா என்ன தெரியும்?
விக்னேஷ் அவளை இழுத்து அவன் முன்னாடி விட்டான்.